چکیده این پژوهش با هدف بررسی رابطه سندرم ایمپاستر با سلامت روان و فرسودگی شغلی اعضاء هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان به مرحله اجرا در آمده است. روش تحقیق از نوع تحقیقات همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه اعضاء هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان که تعداد آنها بنا به گزارش واحد کارگزینی اعضاء هیأت علمی دانشگاه 288 نفر بود. از این تعداد 165 نفر براساس جدول کرجسی و مورگان جهت پاسخ گویی به پرسشنامه های پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار های پژوهش شامل پرسشنامه های سندرم ایمپاستر(کلانس،1980)، پرسشنامه سلامت روانscl-90-r، پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش و جکسون و پرسشنامه خصوصیات دموگرافیک بودند. یافته های بدست آمده از این پژوهش نشان داد که بین سندرم ایمپاستر با سلامت روان بصورت کلی و سندرم ایمپاستر با خرده مقیاس های پرخاشگری، اضطراب، وسواس، حساسیت فردی، شکایت جسمی، روانپریشی، افسردگی، و سوالات اضافی(01/0›p) و ترس مرضی(05/0›p) رابطه معناداری وجود دارد. بین سندرم ایمپاستر با فرسودگی شغلی به صورت کلی(01/0›p)، خستگی عاطفی و مسخ شخصیت(05/0›p) رابطه معناداری وجود دارد. یافته ها نشان دادند که تفاوت معناداری در سلامت روان و فرسودگی شغلی زنان و مردان وجود ندارد. نتایج حاصل از رگرسیون ساده نشان داد که سلامت روان و فرسودگی شغلی قدرت پیش بینی سندرم ایمپاستر را دارد(01/0›p). کلید واژه ها: سندرم ایمپاستر، سلامت روان، فرسودگی شغلی