برای بررسی وضعیت کمی و کیفی جنگل های طبیعی کوهستانی منطقه آستارا، مناطق کمتر دست خورده واقع در ارتفاعات بالای 600 متر از سطح دریا در حوزه 1 انتخاب و در کلاسه های ارتفاعی 200 متری مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از تهیه نقشه های مورد نیاز و آماده سازی آنها در سامانه اطلاعات جغرافیایی (gis)، نمونه برداری به روش طبقه بندی با قطعات نمونه دایره ای با مساحت 10 آر انجام و داده های مربوط به تعداد 67 قطعه نمونه در کل طبقات ارتفاعی با استفاده از نرم افزار آماری spss.16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آنالیز آماری و تحلیل های همبستگی و رگرسیون میان عامل اکولوژیک ارتفاع از سطح دریا و متغیرهای مورد مطالعه نشان می دهد که متوسط تعداد در هکتار در کلاسه های ارتفاعی با ارتفاع از سطح دریا همبستگی معنی داری ندارد. ولی تعداد در هکتار گونه راش با افزایش ارتفاع از سطح دریا همبستگی مثبت دارد. بیشترین میانگین تعداد در هکتار در کلاسه ارتفاعی 1000 متر و کمترین آن در کلاسه 800 متر می باشد. میانگین رویه زمینی در کلاسه های ارتفاعی با ارتفاع از سطح دریا همبستگی منفی دارد. ولی رویه زمینی گونه راش با افزایش ارتفاع از سطح دریا همبستگی مثبت دارد. بیشترین میانگین رویه زمینی در کلاسه 600 متر و کمترین آن در کلاسه 1400 متر دیده شد. میانگین حجم در هکتار با ارتفاع از سطح دریا همبستگی منفی دارد. ولی حجم در هکتار گونه راش با ارتفاع از سطح دریا همبستگی مثبت نشان می دهد. بیشترین میانگین حجم در هکتار در کلاسه ارتفاعی 600 متر و کمترین آن در کلاسه ارتفاعی 1600 متر است. میانگین تعداد زادآوری در هکتار و متوسط تاج پوشش کلاسه های ارتفاعی همبستگی معنی داری با ارتفاع از سطح دریا ندارند. بالاترین درصد تاج پوشش در کلاسه 1600 و پائین ترین آن در کلاسه 1400 مشاهده گردید. ارتفاع متوسط درختان در کلاسه های ارتفاعی با ارتفاع از سطح دریا همبستگی منفی دارد. با افزایش ارتفاع از سطح دریا از تعداد گونه های درختی کاسته می شود. کلاسه های ارتفاعی 1400 و1600 از نظر درصد تنه های سالم، کلاسه ارتفاعی 600 متر از نظر درصد تنه های سیلندریک، کلاسه ارتفاعی 800 متر از نظر درصد تاج های گسترده و متقارن، و کلاسه های ارتفاعی 1000، 1200، 1400 و 1600 از نظر درصد تاج های شاداب در بین کلاسه های ارتفاعی دارای بهترین وضعیت هستند.