پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی می باشد و هدف آن بررسی رابطه بین رشد اجتماعی با ارتباطات غیرکلامی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال تحصیلی 89-88 بوده است که از این تعداد 384 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای (با تخصیص متناسب) به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ارتباط غیرکلامی روسیپ و هال و پرسشنامه رشد اجتماعی دانشگاه ایلنویز استفاده گردیده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از جداول فراوانی و نمودارهای ستونی، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t و تحلیل واریانس دوطرفه استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که بین رشد اجتماعی و ارتباطات غیرکلامی رابطه معنی داری وجود دارد، همچنین بین رشد اجتماعی و ارتباط غیرکلامی دانشجویان با توجه به جنسیت، رشته تحصیلی و محل تولد آنها تفاوت معنی داری وجود ندارد، در صورتیکه بین رشد اجتماعی و ارتباط غیرکلامی با توجه به سن دانشجویان ارتباط معنی داری وجود دارد.