هدف از اجرای پژوهش بررسی تأثیر یک برنامه تمرین هوازی، ماساژ و ترکیبی بر pms دانشجویان غیرورزشکار بود. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی بود. ابتدا بر اساس فرم تشخیص موقت pms اقدام به شناسایی 60 نفر از دانشجویان مبتلا به این سندرم شد. این افراد به صورت تصادفی به 4 گروه 15 نفری ماساژ، تمرین هوازی، ترکیبی و کنترل تقسیم شدند پروتکل تمرینی به مدت 8 هفته هر هفته 3 جلسه و پروتکل ماساژ به همین مدت در هر جلسه 30 دقیقه و هر دو پروتکل مذکور برای افراد گروه ترکیبی اجرا گردید. برای مقایسه قبل و بعد متغیرها از تی زوجی و برای مقایسه گروه ها با یکدیگر از anova استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که علایم جسمانی pms، در مقایسه پیش و پس 4 گروه تفاوت معنی داری دارد (05/0 p?) اما علایم روانی و علایم کل pms، تنها در 3 گروه تجربی کاهش معنی داری را نشان داد. نتایج مربوط به anova نشان داد که بین تفاضل میانگین های علایم جسمانی 4 گروه اختلاف معنی داری وجود دارد (51/3f= ،03/0=p) ولی بین تفاضل میانگین های علایم روانی (18/1f= ،34/0=p) و علایم کل (87/2f= ،05/0=p) 4 گروه اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. بر اساس نتایج حاصل از پژوهش حاضر می توان این گونه عنوان کرد که ماساژ، تمرین هوازی و روش ترکیبی به عنوان شیوه های غیر تهاجمی در کاهش علایم pms تقریباً به یک میزان موثر می باشند و چنانچه اختلافی نیز وجود داشته باشد از لحاظ آماری معنی دار نمی باشد. در این زمینه انتخاب و بکارگیری یکی از شیوه های مذکور به امکانات و شرایط فرد مبتلا به سندرم بستگی خواهد داشت.

عدم تعادل بین قدرت و دامنه حرکتی ران یکی از مشکلات شایع در فوتبالیست ها است. همچنین شیب لگن در صفحه فرونتال (عدم تقارن لگن) ناهنجاری شایعی در میان ورزشکاران است باتوجه به مطالعات پیشین به نظر می رسد تعادل عضلانی وحرکات مفصل ران نقش تعیین کننده ای در پایداری کمربند لگنی و پیشگیری از این ناهنجاری دارند. از این رو مطالعه حاضر به بررسی عدم تقارن لگن و ارتباط آن با عدم تعادل قدرت ودامنه حرکتی ران در بازیکنان فوتبال پرداخته است. آزمودنی های پژوهش شامل 60مرد بزرگسال20فوتبالیست(سن04/2 ± 75/26 سال، سابقه ورزشی 07/2 ± 10/10 سال) ، 20 والیبالیست(سن 88/1 ± 10/27سال، سابقه ورزشی87/1 ± 85/9 سال) و20 مرد غیر ورزشکار سالم(سن74/1 ± 10/27 سال) بودند. اندازه گیری دامنه حرکتی ابداکشن، اداکشن، و چرخش خارجی وداخلی به وسیله لیتون انجام شد و از دینامومتر دستی (mmt)برای سنجش قدرت عضلات ابداکتور، اداکتور و چرخش دهنده های داخلی و خارجی ران استفاده شد. ارزیابی عدم تقارن لگن نیز به وسیله شیب سنج انجام شد که برای ارزیابی پایایی آن از 10 نفر از آزمودنی ها پرتو نگاری صورت گرفت و همبستگی بالایی(82/0=r) مشاهده شد(01/0>p ). نتایج آزمون آماری t همبسته تفاوت معنی داری بین عضلات ابداکتور، اداکتور و چرخش دهنده های داخلی ران پای برتر و غیر برتر فوتبالیست ها نشان داد(01/0 p<). در والیبالیست ها بین قدرت عضلات ابداکتور و چرخش دهنده های خارجی و داخلی و در گروه کنترل بین عضلات چرخش دهنده خارجی تفاوت معنی دار بود(01/0 p<). همچنین، ارزیابی تفاوت دامنه حرکتی تفاوت معنی داری بین دامنه حرکتی پای برتر و غیر برترفوتبالیست ها در هر چهار حرکت ابداکشن، اداکشن و چرخش خارجی و داخلی نشان داد(01/0 p<). نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه تفاوت معنی داری میان میزان عدم تقارن لگن در هر سه گروه نشان داد(01/0 p<). رابطه معنی داری بین تفاوت قدرت عضلات ابداکتور دو پا و عدم تقارن لگن در فوتبالیست ها (83/0=r) و والیبالیست ها (51/0=r)مشاهده شد(01/0 p<). همچنین، ارتباط معنی داری (59/0- =r) نیز بین تفاوت دامنه حرکتی ابداکشن ران و عدم تقارن لگن در فوتبالیست ها مشاهده شد(01/0 p<). با توجه به نتایج پژوهش حاضر به نظر می رسد ماهیت فوتبال در استفاده بیشتر از پای برتر می تواند منجر به عدم تعادل قدرت و دامنه حرکتی در مفصل ران بین دو اندام و در نهایت عدم تقارن لگن شود. بنابراین، به کارگیری یکسان هر دو اندام تحتانی، به همراه غربالگری های منظم و ارائه تمرینات اصلاحی در راستای پیشگیری موثر از عدم توازن قدرت در عضلات ابداکتور و دامنه حرکتی به ورزشکاران، درمانگران و مربیان توصیه می شود.

چکیده تاثیر دو روش تمرینی متداول و پیلاتس بر کمردرد مزمن غیر اختصاصی زنان شاغل مقدمه: کمردردمزمن غیراختصاصی یکی از بارزترین دلایل مراجعه به پزشک است و یکی از شایع ترین علل غیبت از کار و استفاده از بیمه و خدمات بهداشتی می باشد. در حال حاضر، روش های مختلف دارو درمانی، فیزیوتراپی، ورزش درمانی و ... به صورت مکمل در این زمیه رواج دارد. تحقیق حاضر با این هدف انجام گرفت که آیا تمرینات متداول در مقایسه با تمرینات پیلاتس در کاهش کمردرد و ناتوانی و افزایش استقامت عضلات خم و باز کننده تنه موثر است.روش شناسی: در این مطالعه 45 بیمار زن شاغل به کلینیک تخصصی فیزیو تراپی و حرکات اصلاحی معرفی شدند به صورت تصادفی به سه گروه پیلاتس، متداول و کنترل تقسیم شدند و به مدت 8 هفته برنامه های تمرینی را تحت نظر محقق انجام دادند. شدت درد با شاخص(vas)، ناتوانی از درصد (شاخص ناتوانی اسوستری) استقامت عضلات خم کننده تنه و استقامت عضلات بازکننده تنه (آزمون ایتو) پیش از اولین جلسه تمرین اندازه گیری شد و پس از آخرین تمرین تکرار شد.برای تحلیل آماری از آزمون های تی و آنوا در سطح معنی داری 05/0 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که پس از 8هفته، هر دو گروه تمرین درمانی متداول و پیلاتس کاهش معنی داری در شدت درد و ناتوانی و افزایش معنی داری در بهبود استقامت عضلات خم و بازکننده تنه ایجاد کردند. یافته های تحقیق نشان داد که گروه پیلاتس و متداول در بهبود استقامت عضلات باز کننده تنه باهم اختلاف نداشتند. درحالی که هیچ تغییر معنی داری در مورد گروه کنترل جهت کاهش شدت درد و ناتوانی دیده نشد. بین دو گروه تمرینات پیلاتس و تمرینات متداول نیز تفاوت معنی داری در کاهش شدت درد و ناتوانی مشاهده شد.(05/0=p). تمرینات پیلاتس نسبت به تمرینات متداول در کاهش شدت درد و ناتوانی و افزایش استقامت عضلات تنه موثر واقع شدند. نتیجه گیری نهایی: با توجه به یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت که تمرینات پیلاتس، روشی موثر در درمان کمردرد مزمن غیر اختصاصی است و می تواند به عنوان یک برنامه مکمل بسیار مفید باشد. کلمات کلیدی: کمردرد مزمن غیر اختصاصی، تمرینات پیلاتس، تمرینات متداول و زنان شاغل

این پایان نامه مشتمل بر یک مقدمه و پنج فصل است که در مقدمه عنوان های زیر بیان شده است. 1- هدف، وش و پیشینه تحقیق، تعریف مفردات، بیان مختصری در باره شخصیت صاحب مجمع البیان و معرفی اجمالی مبحثهای سوره اعراف از آیه 1 تا 41 فصل اول : از آیه 1 تا8 فصل دوم: از آیه 9 تا16 فصل سوم: از آیه 17 تا 24 فصل چهارم: از آیه 25 تا 32 فصل پنجم: از آیه 33 تا 41 ترجمه آیات قرآنی روان و از ترجمه استاد محمد مهدی فولادوند استفاده شده است و این ترجمه با ترجمه آیهالله مکارم شیرازی تطبیق داده شده است و در صورت اختلاف در پاورقی به آن اشاره شده است. و تبیین معانی لغوی واژه ها از معتبرترین کتابهای لغت مانند مجمع البحرین و لسان العرب و مصباح المنیر و صحاح اللغه وفرهنگ های دیگر استفاده شده است. ریشه واژه ها با استناد به معجم می باشد. مباحث صرفی واژ ه ها از کتاب اعراب القرآن محمد صافی مورد بررسی قرار گرفته است. با استفاده از تفسیرهای مختلف نظریات مفسرین در خصوص واژه ها تحت عنوان واژه هااز منظر تفاسیر مطرح و دیدگاه صاحب مجمع البیان در باره این واژه ها با استناد به تفسیر مجمع البیان ذکر شده است.

ایروبیک یکی از پرطرفدارترین ورزش ها در میان بانوان جهان بوده و به سرعت در حال گسترش است. این ورزش حتی در میان آقایان نیز مورد توجه قرار گرفته است. مانند کلیه فعایت های ورزشی، ایروبیک نیز صدمات خاص خود را به دنبال دارد. هدف از این تحقیق تعیین میزان شیوع، علل و مکانیسم آسیب های جسمانی ایروبیک در بانوان بود. در این پژوهش، نمونه شامل 1640 نفر زن ایروبیک کار عضو 42 باشگاه ورزشی شهرستان کرج بوده و یافته ها توسط پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد. نتایج نشان داد که 78/3 درصد از این ورزشکاران دچار یک تا سه نوع آسیب دیدگی در نقاط مختلف بدن شده بودند. اصلی ترین هدف بانوان از شرکت در این کلاس های ورزشی حفظ سلامت و کاهش وزن بود. بالاترین میزان شیوع آسیب در سنین 30-39 سال مشاهده گردید. در بررسی ارتباط عوامل مختلف با آسیب در سطح معنا داری 05/0 درصد مشاهده شد که با افزایش سن ورزشکاران میزان آسیب در کف پا افزایش یافته بود. بین نوع سطح سالن با میزان آسیب در ساق پا رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت. فعالیت افراد در کلاس های ایروبیک اغلب از نوع ایروبیک استپ و ایروبیک حرفه ای بود و نوع فعالیت ایروبیک بر شدت آسیب بی تاثیر بود. با افزایش ارتفاع استپ بر شدت آسیب دیدگی در ناحیه مچ پا افزوده می شد. شدت آسیب با درجه مربیگری رابطه معنی داری داشت. مکانیسم پرش مهمترین عامل آسیب در ایروبیک کاران بود. بیش تمرینی و سابقه قبلی آسیب در محل آسیب دیده از شایع ترین دلایل آسیب بودند. نوع آسیب در میان افراد آسیب دیده، اغلب از نوع ساییدگی و گرفتگی بود. در میان نواحی مختلف آسیب دیده زانو با 33 درصد، کمر با 21 درصد و مچ پا با 17 درصد، آسیب پذیر ترین نواحی آسیب دیده در ورزشکاران بودند. به طور کلی آسیب های اندام تحتانی دراین رشته ورزشی بیش از دیگر آسیب ها بود که توجه به آمادگی جسمانی ورزشکاران و لزوم آموزش در این زمینه به مربیان و ورزشکاران را مشخص می سازد.

قدرت انفجاری اندام تحتانی تحت تاثیر وضعیت بدنی افراد در یک زنجیره حرکتی بسته قرار دارد. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه قدرت انفجاری اندام تحتانی در افراد مبتلا به هایپرلوردوزیس، هایپرکایفوزیس و افراد سالم می باشد. تحقیق حاضر از نوع علی-مقایسه ای می باشد و نمونه های در دسترس تحقیق شامل 103 نفر از دانش آموزان پسر غیر فعال شهرستان آبیک با میانگین 66 کیلوگرم هستند که به صورت /18±6/ 173 سانتیمتر و وزن 53 /18±5/ 17 سال، قد 60 /19±0/ سن 29 هدفمند انتخاب شده و در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی های تحقیق هیچگونه علایم آسیب دیدگی در اندام تحتانی مانند شکستگی و جراحی در ستون مهره ها و لگن نداشتند. متغیرهای تحقیق شامل قدرت انفجاری اندام تحتانی به عنوان متغیر وابسته و قوس لوردوز کمری و کایفوز پشتی به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شدند. قدرت انفجاری اندام تحتانی به وسیله آزمون پرش سارجنت و زوایای لوردوز کمری و کایفوز پشتی نیز به وسیله خط کش منعطف اندازه گیری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل کواریانس، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری استفاده شد.نتایج تحقیق نشان داد که در مقایسه قدرت انفجاری اندام تحتانی در گروههای سه p?0/05 گانه،گروه سالم به طور معناداری از عملکرد انفجاری بهتری در آزمون پرش سارجنت نسبت به گروههای اما بین دو گروه دیگر مبتلا به ناهنجاری، ،(p?0/ مبتلا به هایپرلوردوزیس و هایپر کایفوزیس برخوردار بود( 05 تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج حاصل از این تحقیق می تواند در فرایند استعداد یابی مورد استفاده قرار گیرد

چکیده ندارد.