بخش اول بیانگر دوران حکومت قاجاریه و سیطره استبدادی آنها بر ایران است. ظلم پادشاهان قاجار به مردم به تدریج زمینه جنبش مشروطیت را فراهم ساخت. سرانجام در زمان آخرین شاه قاجار حکومت به پهلوی رسید. بخش دوم شامل ویژگی های شعری دوران مشروطیت می شود. درون مایه شعر مشروطه در مقایسه با دوره قبل متفاوت بوده و مسائلی چون آزادی، وطن، صنعت غرب، زن، انتقادهای اجتماعی و تا حد زیادی دوری از نفوذ دین و فقدان تصوف را در برمی گیرد. آزادی بیان در این دوره باعث می شود که شعر مشروطه به زبان کوچه و بازار نزدیک شود و همچنین واژگان اروپایی به آرامی در آن جای گیرد. بخش سوم راجع به زندگی، مبارزات و عقاید فرخی یزدی است که دوران نوجوانی و جوانی او در جریان نهضت مشروطه گذشت. سال های مبارزات فرخی در تهران با انتشار روزنامه طوفان و نمایندگی مجلس شورای ملی به اوج خود رسید. وی به علت فعالیت های آزادی خواهی مجبور به فرار از کشور شد و بعد از مدتی که به ایران بازگشت به دستور رضاشاه زندانی و سپس کشته شد. بخش چهارم شامل سبک شعری فرخی، آثار و دیدگاه بزرگان علم و ادب در مورد او می باشد. قلمرو قالب شعر فرخی نوعی غزل است که می توان آن را غزل نیمه سیاسی خواند. رسالت این شعر، تلطیف آموزش های پیچیده و شعارهای خشک مسلک و ساده کردن و مردم فهم ساختن مباحث دشوار عقیدتی است.