به منظور شناسایی تأثیر شرایط عملیاتی بر بازده، خواص و ترکیب محصول مایع حاصل از شکست حرارتی تهماندههای خلأ پالایشگاههای تهران و بندرعباس، آزمایشات شکست حرارتی در درجهحرارتها و زمانهای واکنشی مختلف انجام شد. بر اساس نتایج آزمایشات، با افزایش شدت شکست حرارتی، بازده گاز و محصول مایع حاصل از شکست افزایش و بازده باقیمانده شکست کاهش یافت؛ اما در دماهای بالاتر، بازده محصول مایع در زمانهای کمتری به حالت تقریباً پایدار رسید. همچنین در کل، باقیمانده برج تقطیر خلأ پالایشگاه بندرعباس در مقایسه با باقیمانده برج تقطیر خلأ پالایشگاه تهران دارای بازده کمتری برای محصول مایع بود. 410 مقدار چگالی، °c 360 تا °c بر اساس نتایج آنالیزهای انجام شده، با افزایش درجه حرارت شکست از ضریب شکست، گرانروی و جرم ملکولی محصول مایع حاصل از شکست افزایش یافت. 360 با افزایش زمان ماند درصد پارافینها و آروماتیکها °c در درجه حرارت ،nmr بر اساس نتایج آنالیز 385 با افزایش زمان ماند تغییر ترکیب محصول °c کاهش و درصد نفتنها افزایش مییابد، ولی در دمای مایع حاصل از شکست باقیمانده خلأ پالایشگاه بندرعباس ناچیز بود درحالی که برای محصول مایع حاصل از شکست باقیمانده خلأ پالایشگاه تهران درصد نفتنها کاهش و درصد آروماتیکها افزایش و درصد پارافینها 410 با افزایش زمان ماند درصد آروماتیکها افزایش و درصد °c تغییر چندانی نکرد. در درجه حرارت نفتنها کاهش و درصد پارافینها تغییر چندانی نکرد. همچنین به طور کلی، با افزایش درجه حرارت شکست درصد آروماتیکهای محصول مایع افزایش یافت. با افزایش شدت شکست حرارتی درصد زنجیرهای جانبی یک یا دوکربنه تغییر قابل ملاحظهای نداشت اما درصد زنجیرهای پارافینی دارای 5 کربن یا بیشتر افزایش یافت. در مجموع میتوان چنین نتیجه گرفت که تغییرات ترکیب محصول مایع حاصل از شکست (از لحاظ نوع کربنهای مختلف) با تغییر شدت شکست حرارتی بر اساس آزمایشات انجام شده در این پروژه، قابل توجه نیست. 385 °c 360 و °c مقایسه خواص و ترکیب محصول مایع حاصل از شکست دو باقیمانده خلأ در دو دمای 410 اختلاف ترکیب درصد محصولات مایع شبیه اختلاف °c روند مشخصی را نشان نداد. اما در دمای ترکیب درصد باقیماندههای خلأ مربوطه بود. با توجه به این نتایج مشخص شد که کیفیت محصول مایع از نظر استفاده شدن به عنوان خوراک واحد اولفین و یا واحدهای شکست کاتالیستی با بیشتر شدن درجه حرارت شکست حرارتی کاهش مییابد.