یکی از موضوعات مورد توجه در تحقیقات روانشناسی زبان مربوط به بررسی علل و عوامل عدم دستیابی زبان آموزان به بالاترین سطح یادگیری مشابه بومی زبانان است. از دلایل مهم عدم تطابق کامل مهارت های زبانی زبان آموزان با کاربران بومی زبان، تفاوت های مربوط به فرایند های پردازش جملات است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. بررسی چگونگی پردازش و تجزیه جملات مبهم از موضوعات قابل توجه در مطالعات مربوط به پردازش زبان می باشد. این تحقیق به بررسی چگونگی پردازش و تجزیه جملات مبهم انگلیسی دارای دو عبارت اسمی و بند موصولی توسط زبان آموزان فارسی زبان سطح پیشرفته می پردازد. در این جملات مرکب (برای مثال: رئیس دانشکده، منشی استادی را که مشغول خواندن نامه ای بود می شناخت) هر یک از دو عبارت اسمی می تواند به عنوان مرجع بند موصولی انتخاب گردد. در راستای این هدف، 30 نفر زبان آموز سطح پیشرفته در دو مرحله تحقیق که عبارتند از: پرسشنامه (روش غیر پیوسته(off-line)) و روش خواندن با کنترل فردی (روش پیوسته(on-line)) شرکت نمودند. این پرسشنامه شامل 80 جمله (40 جمله مبهم و 40 جمله غیر مبهم) می بود و در روش خواندن با کنترل فردی، زبان آموزان زبان آموزان 40 جمله مبهم و 80 جمله رفع ابهام شده توسط فعل کمکی را به صورت عبارت به عبارت بر روی مانیتور رایانه خواندند. زمان پردازش هر یک از این بخش ها بر اساس هزارم ثانیه توسط نرم افزار کامپیوتری ای- پرایم (e-prime)ثبت گردید. نتایج تحقیقات نشان داد که عبارت اسمی انتخاب شده به عنوان مرجع توسط فارسی زبانان با بومی زبانان انگلیسی متفاوت است. بدین صورت که در روش پیوسته، هیچ یک از عبارات اسمی به عنوان مرجع انتخاب نشد و در روش غیر پیوسته زبان آموزان همانند زبان مادری خود، عبارت اسمی اول را به عنوان مرجع بند موصولی انتخاب نمودند که این بیانگر تاٌثیر زبان اول بر زبان دوم می باشد. علاوه بر این، راهبردهای بکار گرفته شده توسط فارسی زبانان با انگلیسی زبانان متفاوت است، زیرا (چنانجه) انتخاب مرجع بند موصولی در میان فارسی زبانان بر مبنای عوامل واژگانی- معنایی میباشد و قواعد سازه ای زبان مانند قاعده همجواری گزاره ای (predicate proximity) و تاٌخر (recency)بکار گرفته نمی شوند.