این پژوهش با هدف طراحی نظام جامع آموزش با رویکرد استاندارد بین المللی آموزش ایزو10015 در بانک سامان در پی آن است که پس از بررسی نظام آموزش کارکنان بانک سامان ویژگی های آن را شناسایی و پس از مقایسه آن با شاخص های مستندسازی شده در بندهای استاندارد ایزو 10015 نارسایی ها و تنگنا های موجود در نظام آموزش سازمان نام برده را شناسایی نماید و راهکارهای مناسب را در این زمینه ضمن معرفی یک مدل پیشنهادی ارائه نماید.با توجه به عدم دستیابی به مدل جامع برای انجام این پژوهش بر اساس مبانی نظری و تجربی تحقیق، چهارچوب مفهومی مورد نیاز تهیه گردید. این چهارچوب مفهومی با استناد به رویکرد فرایندی با مقایسه وضع موجود نظام آموزش سازمان با وضع مطلوبی که استاندارد مورد نظر معرفی می نماید آغاز شد و به ارائه مدل پیشنهادی جهت رفع مغایرت های شناسایی شده انجامید. این تحقیق از لحاظ هدف از نوع پژوهش های کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات از نوع توصیفی و پیمایشی است. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش کارکنان واحد منابع انسانی بانک سامان است که بطور نمونه 44 نفر از روش تصادفی طبقه ای انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفته اند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته با ضریب پایایی 82% می باشد که مولفه های اصلی فرایند آموزش را مورد بررسی قرار داده است. نتایج بدست آمده نشان داد میان نظام آموزش کارکنان بانک سامان با الزامات مطرح شده در استاندارد ایزو10015 تفاوت معنی داری وجود دارد. و همچنین بین هر یک از مولفه های اصلی فرایند آموزش با شاخص های استاندارد مورد نظر تفاوت معنی داری مشاهده شده است.