داستان لیلی و مجنون یکی از نامه های نامی است که مربوط به عهد زندیه می باشد . نامی خود وقایع نگار کریم خان زند بوده است علاوه براین صاحب نامه های گنج گهر، خسرو وشیرین و وامق و عذرا و همچنین اثر منثور او با عنوان تاریخ گیتی گشا می باشد . البته یوسف و زلیخایی نیز بدو منسوب است که در این وجیزه به بررسی صحت و سقم این ادعا پرداخته می شود . اما حکایت لیلی و مجنون از زبان نامی گونه ای پرداخت همان حکایت لیلی و مجنون با سوز و گداز عاشقانه نظامی می باشد، البته به ظاهر نامی علاوه بر نظامی از بین کسانی که صاحب لیلی و مجنون بوده اند از مکتبی نیز تأثیر زیادی پذیرفته است . در این رساله علاوه بر تصحیح این داستان از زبان نامی به بررسی داستان و تحلیل عناصر آن و مقایسه ای دقیق با داستان لیلی و مجنون نظامی نیز پرداخته شده است . البته در این رهگذر سعی شده است که تأثیردیگر لیلی و مجنون سرایان مانند جامی و امیرخسرو نیز بر این منظومه بررسی شود . اما به طور کلی لیلی و مجنون نامی با پرداختی که با زبانی دلنشین است، ارزش یک بار خواندن را دارد به خصوص با زبان ساده و بی پیرایه و اشعار دلنشینی که تعداد آنها کم هم نیست، کشش مخاطب رابه سوی این منظومه دو چندان می کند . روش تحقیق : آن چنان که رسم پژوهش های ادبی می باشد روش تحقیق، بنیادی – کتابخانه ای و از روی چهار نسخه صورت گرفته است . کلید واژه ها: لیلی و مجنون ، نامی ، نظامی ، ادبیات غنایی ، تصحیح نسخه