هدف اصلی این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش ایمن سازی در مقابل استرس 1 بر فرسودگی شغلی و تاب آوری کارکنان دانشگاه پیام نور مرکز تهران بود. جامعه آماری عبارت بود از کلیه کارکنان دانشگاه پیام نور مرکز تهران ، که پرسشنامه های فرسودگی شغلی مسلش و تاب آوری کانر و دیوید سون بین آنها توزیع و اجرا شد ، سپس از بین آنها 30 نفر از افرادی که در پرسشنامه فرسودگی شغلی نمره بالاتر و در پرسشنامه تاب آوری نمره پایین تری کسب کرده بودند ، مشخص شده و به طور تصادفی به دو گروه 15 نفری کنترل و آزمایش تقسیم شدند ؛ برای گروه آزمایش 10 جلسه آموزشی یک ساعته آموزش ایمن سازی در مقابل استرس به همراه جزوه آموزشی ارایه شد. برای هر جلسه اهداف مشخص شده و همچنین چگونگی اجرای تکلیف منزل به همراه راهنمای تکلیف منزل که در جزوه ارائه شده بود ؛ و چگونگی رسیدن به هدف یا اهداف هر جلسه را که اعضاء باید به عنوان تکلیف منزل در بین جلسات آموزش انجام دهند ؛ به صورت دقیق مشخص شد. در ضمن گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. سپس بعد از اتمام جلسات آموزشی به هر دو گروه آزمایش و کنترل پرسشنامه های مذکور به عنوان پس آزمون ارائه شد. داده های تحقیق با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های این پژوهش نشان داد که آموزش ایمن سازی در مقابل استرس ( sit ) بر کاهش فرسودگی شغلی و افزایش تاب آوری کارکنان دانشگاه پیام نور مرکز تهران موثر است.