کاندیدا آلبیکنس یک قارچ فرصت طلب انسانی است که می تواند عامل طیف گسترده ای از عفونتها شامل عفونتهای سطحی پوست و مخاط تا عفونتهای عمیق بافتی شود. از طرفی شایع ترین عامل اتصال یابنده بر روی سطوح پزشکی به دلیل ایجاد بیوفیلم می باشد. بیوفیلم در واقع اتصال ، تجمع و تراکم پیچیده ارگانیسم ها بر روی سطوح مختلف خصوصا سطوح پلیمریک است. لذا کاندیدا آلبیکنس به دلیل خاصیت اتصالی خویش به سطوح می تواند به عنوان منبعی برای ایجاد عفونت های بیمارستانی معرفی گردد. در این مطالعه اثر نانوذره اکسیدروی(zno) در مقایسه با گروه کنترل و عامل سدیم دودسیل سولفات(sodium dodecil sulphate ) بر مهار رشد قارچ کاندیدا آلبیکنس بررسی شد. ابتدا از پیش ساز استات روی ،نانوذره اکسیدروی با استفاده از روش سل – ژل تهیه شد. سپس اندازه و نوع ذرات به وسیله پراش اشعه ایکس (xrd)و میکروسکوپ الکترونی اسکنینگ ((sem تعیین گردید. سپس سوسپانسیون سلولی معادل 106×1 سلول در هر میلی لیتر تهیه گردید حداقل غلظت مهارکنندگی از رشد کاندیدا با روش میکروبراث دایلوشن مورد ارزیابی قرار گرفت. بیوفیلم کاندیدا بر روی پلیت 96 خانه ایی تشکیل شد و اثر ممانعت کنندگی zno و sds و داروی فلوکونازول بر روی بیوفیلم توسط روشهای وزن خشک، احیای نمک تترازولیوم mtt ، xtt ارزیابی گردید. سپس سطوحی مانند شیشه، کاتتر و p.v.c توسط zno پوشش دهی شد و اثر پوششی zno بر ممانعت از تشکیل بیوفیلم از طریق احیای نمک تترازولیوم، میکروسکوپ فلورسنت و میکروسکوپ اسکنینگ بررسی شد. ارزیابی با میکروسکوپ sem از نانوذره اکسید روی نشان داد که zno به شکل کروی و قطری معادل 48 نانومتر داشته است همچنین محدوده mic نانوذره اکسیدروی ، 296-013/1میکروگرم بر میلی لیتر و برای sds 56/0-001/ 0 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین گردید .از بین بردن قدرت حیاتی بیوفیلم در حضور نانوذره اکسیدروی بعد از 48 ساعت انکوباسیون معادل 2 برابر mic بود.که این موضوع با sem و میکروسکوپ فلورسانس تایید شد.این مطالعه ثابت می کند که نانوذره اکسیدروی می تواند به عنوان یک گزینه مناسب جهت حذف کاندیدا در حیطه پزشکی بویژه در ارتباط با وسایل پزشکی مطرح باشد.

در سال های اخیر استفاده از ترکیبات کنترل کننده جمعیت باکتری ها در آب محیط پرورش آبزیان بسیار مورد توجه قرار گرفته است، در این راستا انتخاب ماده ضدعفونی کننده با خاصیت ضدباکتریایی از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. این مطالعه به منظور بررسی خاصیت ضدباکتریایی نانوذره اکسید روی بر جمعیت باکتریایی کل و جمعیت برخی از باکتریایی گرم منفی در محیط آکواریوم انجام شد. در این مطالعه نانوذره اکسید روی به روش سل-ژل سنتز شده و پس از تعیین حداقل غلظت باکتری کشی (mbc ) نانوذره اکسید روی به روش استاندارد رقت های سریالی ماکرودایلوشن، جمعیت باکتریایی آکواریوم در دو محیط شامل آکواریوم های دارای ماهی قرمز و آکواریوم های فاقد ماهی مورد ارزیابی قرار گرفت

در طی سال های اخیر به منظور جلوگیری از استفاده بی رویه آنتی بیوتیک ها، مواد ضدعفونی کننده جایگاه ویژه ای یافته است. هدف از این مطالعه سنتز نانو ذره اکسید روی و ارزیابی مهار کنندگی آن بر جمعیت باکتریایی در محیط آکواریومی بوده است. از این رو تأیید با ساختار کریستالی نانو ذره اکسید روی به روشxrd وsem ، حداقل غلظت باکتری کشی mbc و حداقل غلظت مهار شده mic نانو ذره اکسید روی با استفاده از روش های محیط کشت مایع (لوله گذاری) و دیسک گذاری به روش استاندارد برای 2 سوش باکتری گرم مثبت استرپتوکوکوس اینیاییiniae) (streptococcus و استافیلوکوکوس-اورئوس(staphylococus aureus) و 2 سوش باکتری گرم منفی اشریشیا کلای (escherichia coli) و یرسینیا راکری (yersinia ruckeri) بررسی شد. در مرحله بعد mic وmbc باکتریایی نانو ذره اکسید روی در محیط آزمایشگاه با درجات سختی مختلف (آب سخت، نیمه سخت و سبک) بررسی و سپس میزان lc50 نانو ذره اکسید روی برای ماهی قرمز تعیین شد. برای تعیین سمیت این ماده در ماهی قرمز از روش استاندارد اتحادیه اروپا (oced) طی 96 ساعت استفاده گردید.. بر اساس نتایج این بررسی نانو ذره اکسید روی دارای اثر باکتری کشی بر باکتری های مورد مطالعه بود. مقادیر mbc و mic نانو ذره اکسید-روی برای باکتری های گرم مثبت (استافیلوکوکوس اورئوس، استرپتوکوکوس اینیایی) به ترتیب برابر با 095/0، 015/0 و برای باکتری های گرم منفی (اشریشیا کلای، یرسینیا راکری) به ترتیب برابر با57/0، 095/0 میکرو گرم بر میلی لیتر اندازه گیری شد. نتایج نشان دهنده وجود تفاوت در غلظت کشنده نانو ذرات اکسید روی در3 نمونه آب مورد آزمایش بود به طوری که lc50 این ماده در96 ساعت درآب سخت، نیمه سخت، سبک به ترتیب برابر19/0±57/93 و 027/0±03/79 و 019/0±72/65 میلی گرم در لیتر به دست آمد. این مطالعه نشان داد که نانو ذره اکسید روی دارای اثر مهار کنندگی و باکتریای کشی قابل قبولی بر باکتری های مورد مطالعه است ولی، حساسیت آن به باکتری های گرم مثبت نسبت به باکنری های گرم منفی بیشتر بوده است. و این ماده می تواند به عنوان یک ماده ی ضد باکتریایی در محیط های آبی مورد استفاده قرار گیرد.

نانو ذرات با توجه به خواص منحصر به فرد فیزیکی و شیمیایی که دارند، می توانند در بسیاری از مطالعات شیلاتی و آبزی پروری مورد استفاده قرار بگیرند. در این تحقیق ارزیابی اثرات هیستوپاتولوژیک نانو ذره اکسید روی در بافت های کلیه، کبد و آبشش ماهی قرمز carassius auratus مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور در مرحله اول آزمایش تعداد 126 قطعه ماهی قرمز 05/12 ±40 گرمی، تهیه و به منظور تعیین lc50 در 6 گروه به 18 آکواریوم انتقال یافتند. با توجه به میزان lc50 القای غلظت های تحت کشنده نانوذرات شامل دوزهای 1، 5 و 10 درصد میزانlc50 به مدت 1 ماه انجام شد. نتایج حاصل نشان داد که بیشتر ماهی ها در تیمار 125 پی پی ام، در مدت 96 ساعت و در دوز 150 پی پی ام تمامی ماهی ها در 48 ساعت تلف شدند. lc50 تعیین شده برای نانوذره اکسید روی 611/91 پی پی ام بود. اثرات بافتی نانو ذره در دوز حاد شامل جداشدگی اپیتلیال پوششی در لاملاهای ثانویه و چسپیدگی در پایه آن ها، نکروز هپاتوسیت های کبدی و همچنین بر هم خوردگی ساختار توبول های کلیوی، نکروز در بافت بینابینی به همراه تجمع مراکز سلول های آماسی مشاهده شد که این عارضه ها به مراتب شدیدتر از عارضه های تحت دوز مزمن که شامل مراکز نکروز موضعی در کلیه، ساختار هپاتوسیت های سالم و تجمع مراکز ملانو ماکروفاژ در کبد و چماقی شدن راس لاملاهای ثانویه است. نتایج حاصله نشان داد که بافت آبشش بیشتر تحت تاثیر نانو ذره اکسید روی قرار گرفت.

تکثیر زایشی بگونیا غده ای بیشتر به منظور کارهای اصلاحی انجام می شود و تکثیر رویشی نیز به علت کند بودن سرعت تکنیک کمتر استقبال می شود. در حال حاضر تنها تکنیک مناسب برای تکثیر رویشی سریع با راندمان بالا جهت تولید انبوه گیاه، استفاده از تکثیر به روش درون شیشه ای است. به جهت یافتن روش ریزازدیادی مناسب در بگونیا غده ای اقدام به طراحی دو آزمایش جداگانه به شرح ذیل شد: آزمایش اول در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد؛ که تیمارها شامل 6 نوع محیط کشت از جمله ms،1/2 ms، ms حاوی غلظت های 0/5 ba (میلی گرم در لیتر)، ba 1 +naa 0/5(میلی گرم در لیتر) ، ba 1 + naa 0/75 (میلی گرم در لیتر) ،ba 1/5 + naa 0/5 (میلی گرم در لیتر ) بود؛ که ترکیب تیماری ba 1/5 + naa 0/5 میلی گرم در لیتر تاثیر معنی داری بر صفات تعداد جوانه و تعداد برگ نسبت به شاهد و سایر تیمارها داشت. در صفت باززایی بهترین ترکیب تیماری ba 1 + naa 0/5 میلی گرم در لیتر تعیین شد. آزمایش دوم به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور a: ms حاوی سه سطح naa (صفر، 0/25، 0/5 میلی گرم در لیتر) و فاکتور b: ms حاوی سه سطح ba (صفر، 0/5، 1 میلی گرم در لیتر )در شش تکرار انجام شد؛ که بهترین شاخساره ها و بیشترین درصد باززایی در محیط حاوی 1 میلی گرم در لیتر ba بود. شاخساره ها در محیط حاوی 5/0- 25/0 میلی گرم در لیتر بیشترین و طویل ترین ریشه ها را تولید کردند. برای صفات طول شاخساره، تعداد برگ و وزن تر گیاه ترکیب دو ماده تنظیم کنندهba و naa و ( 1-0/5 میلی گرم در لیتر) پاسخ خوبی را نشان دادند.