چکیده این تحقیق به منظور بررسی صفات زراعی همانند عملکرددانه و صفات وابسته به آن در یک جمعیت گندم نان (triticum aestivum l.) متشکل از 94 لاین هاپلوئیدمضاعف به همراه والدین و 5 رقم بومی ایرانی در 4 سال زراعی (1388-1385) در دانشگاه شهرکرد اجرا گردید. آزمایش های مزرعه ای در قالب طرح های لاتیس مستطیل (11×10) سه گانه و عملیات زراعی کاشت، داشت شامل اعمال کود شیمیایی اوره، وجین و مراقبت های لازم از زمان کاشت تا برداشت انجام شده و نسبت به ثبت و اندازه گیری 31 صفت زراعی از جمله عملکرد دانه و برخی از اجزاء آن همانند ویژگی های سنبله، ارتفاع بوته، شاخص برداشت و نیز 9 صفت روزنه ای برگ پرچم اقدام گردید. جهت انجام آزمایش های مولکولی، استخراج dna انجام شده و از دو نشانگر مولکولی ریزماهوارک و trap استفاده گردید. نتایج تجزیه های ساده و چندمتغیره همانند تجزیه به مولفه های اصلی، تجزیه خوشه ای و تجزیه تشخیص کانونیکی (متعارف) حاکی از تفاوت های معنی دار بین لاین های هاپلوئید مضاعف، والدین و ارقام بومی برای اغلب صفات بوده که بر این اساس، تمامی ژنوتیپ ها در 4 دسته قرار گرفتند. همبستگی بین صفات نشان داد که رابطه بین عملکرد دانه و تعداد دانه در سنبله، شاخص برداشت، تعداد پنجه بارور و عرض برگ پرچم و نیز صفات مربوط به روزنه مثبت و معنی دار بود. نتایج تجزیه رگرسیون مرحله ای برای عملکرد دانه و صفات وابسته به آن نشان داد که طول سنبله، تعداد دانه در سنبله، تعداد پنجه و طول برگ پرچم بیشترین سهم از تغییرات عملکرد دانه را توجیه نمودند. بر اساس نتایج تجزیه علیت زنجیری، به جز اثر تعداد دانه در سنبله بر وزن صد دانه که معنی دار نبود، تقریباً اثرات مستقیم بقیه اجزاء عملکرد مثبت و معنی دار بود. لذا علت اصلی اختلاف در عملکرد دانه در ژنوتیپ ها را می توان به طور عمده به تفاوت آنها در طول سنبله، تعداد دانه در سنبله و تعداد پنجه دانست. نتایج تجزیه پایداری ammi نیز نشان داد که آثار اصلی جمع پذیر سال (یا مکان)، ژنوتیپ و اثر متقابل آنها معنی دار بوده و بترتیب 36، 1/12 و 8/19 درصد از تنوع کل را توجیه نمودند. اثر متقابل سال و ژنوتیپ نیز به دو مولفه اصلی معنی دار (p<0.01) در تجزیه ammi تفکیک شده که به ترتیب 59 و 41 درصد (تمامی) تنوع موجود را توجیه نمودند. بر این اساس بای پلات های رسم شده نشان دادند که تمامی لاین ها و ارقام بومی در 3 دسته قرار گرفته که بر اساس آن به عنوان نمونه، لاین های30 و 89 به عنوان پایدارترین و لاین های 8 و 77 به عنوان ناپایدارترین ژنوتیپ ها شناسایی گردیدند. در بخش مولکولی تحقیق، نقشه لینکاژیی به دست آمد که از 7 گروه لینکاژی شامل کروموزوم های 5a، 4a و دو گروه که به احتمال قوی کروموزوم های 7a و 2d بوده و سه گروه که کروموزوم های آنها مشخص نبود، تشکیل گردیده و طول آن برابر با 8/588 سانتی مورگان بود. نتایج نقشه یابی qtlهای کنترل کننده صفات زراعی در سال های مختلف، حاکی از وجود qtlهایی با اثر افزایشی و بزرگ اثر برای وزن صد دانه، تعداد پنجه بارور، طول و عرض برگ پرچم، تعداد گره، و ارتفاع بوته بدون اثر متقابل این qtlها با هم و با محیط در سال اول (1385) بر روی کروموزوم های 4a، 5a، (7a یا 7d) و گروه لینکاژی اول بود. در سال های دوم و سوم نیز، qtlهایی با اثرات اصلی و متقابل برای برخی از صفات زراعی و روزنه ای به دست آمد. به عنوان مثال در سال دوم (1386)، برای صفات طول برگ پرچم، طول غلاف پرچم، وزن و قطر پدانکل و فراوانی و مساحت روزنه برگ پرچم، وجود qtlهایی به اثبات رسید. همچنین در این سال، اثر اپیستازی اصلی (aa) بین برخی از qtlها برای صفات طول برگ پرچم، طول سنبله و مساحت روزنه در سطح فوقانی برگ پرچم مشاهده شد. همچنین در مجموع این تحقیق، برخی از جایگاه ها دارای اثرات متقابل با محیط، برخی از آنها پایدار بوده و نیز اثرات متنوعی به صورت چنداثری برای صفاتی مثل 50 و 100 درصد زمان به سنبله رفتن مشاهده گردید.

درخت بنه (pistacia atlantica subsp mutica) یکی از با ارزش ترین گونه های جنگلی زاگرس محسوب می گردد که سطح پراکنش آن در ایران 2 تا 5/2 میلیون هکتار برآورد شده است. ارزش قابل توجه درختان بنه (پسته وحشی) در زمینه های مختلف و ارزش تولیدات آن بر هیچ کس پوشیده نیست. اگرچه پایداری و سرسختی درختان پسته وحشی نویدی برای امکان ترمیم و احیای مجدد جنگل های بنه می باشد اما ضرورت برآورد نیازهای محلی، موجودیت و حیات این درختان را با تهدید جدی روبرو ساخته است. از این رو توسعه و بهینه سازی دستورالعمل های کشت بافت و ریزازدیادی موثر برای پسته می تواند کمک مهمی برای بهبود کیفیت تولید، ایجاد گیاهان عاری از بیماری و تولید گیاهان کلونال و یکنواخت در دوره زمانی کوتاه باشد و همچنین می تواند شروعی برای تلاش های حفاظت ژرم پلاسم پسته و استقرار مجدد گیاهانِ در معرض خطر باشد. در این بررسی تأثیر تنظیم کننده های مختلف شاملِ 2میلی گرم در لیتر bap، 2میلی گرم در لیتر tdz و ترکیب هر کدام از آن ها با 1 میلی گرم در لیتر iaa بر باززایی آزمایشگاهی ریزنمونه های شاخساره و قطعات گرهی سه ژنوتیپ بنه (تفتان، جندق و کبیرکوه) در محیط کشت ms تکمیل شده با ویتامین های b5، 200 میلی گرم در لیتر کازئین هیدرولیزات، 3 گرم در لیتر زغال فعال و 7 گرم در لیتر آگار مورد آزمون قرار گرفت. سپس ریشه دهی ریزشاخه های تولید شده در شرایط گلخانه ای و تحت تأثیر دو تیمار ریزوپون (1% iba) و محلول 20 میلی گرم در 20 میلی لیتر iba بررسی شد. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد شاخه (2/6 شاخه) در ریزنمونه قطعات گرهی مربوط به ژنوتیپ جندق و محیط کشت حاوی bap ایجاد شد. همین ریزنمونه و محیط کشت در ژنوتیپ کبیرکوه موجب تولید بیشترین برگ با میانگین 2/9 برگ شدند. از سوی دیگر بلندترین شاخه ها با میانگین 00/13 میلی متر نیز در ژنوتیپ کبیرکوه، ریزنمونه های شاخساره و محیط-کشت حاوی tdz و iaa تولید شدند. در مطالعات ریشه زایی، بالاترین تعداد ریشه با میانگین 57/7 ریشه، برای ژنوتیپ تفتان و مربوط به تیمار iba بود اما بالاترین طول ریشه (67/16 میلی متر) و درصد ریشه زایی (90 درصد) در ژنوتیپ کبیرکوه و تیمار ریزوپون به دست آمد، در هر دو ژنوتیپِ مورد آزمون بالاترین درصد ریشه زایی و تعداد ریشه به ترتیب با استفاده از تیمار ریزوپون و iba حاصل شد.

گونه آژیلوپس سیلندریکا (aegilops cylindrica)، یک آلوتتراپلوئید (28=x4=n2) با ژنوم ccdd است که با دورگ گیری بین گونه های دیپلوئید a. tauschii (14=x2=n2 ، dd) و a. caudata (14=x2=n2 ، cc) به وجود آمده است. این گونه، گیاهی یک ساله و متعلق به خانواده گرامینه می باشد. بررسی تنوع ژنتیکی در ژرم پلاسم های گیاهی پیش نیاز هر برنامه اصلاحی یا حفاظتی گیاهان است. این تحقیق به منظور بررسی تنوع ژنتیکی بین 35 جمعیت a. cylindrica با استفاده از 17 آغازگر issr انجام شد. dna ژنومی از نمونه ها در مرحله دو تا سه برگی به روش ctab با اندکی تغییرات استخراج و نتایج تکثیر با آغازگرهای مختلف روی ژل آگارز 5/1 درصد مشاهده شدند. باندهای تکثیر شده به صورت صفر و یک امتیازدهی و با نرم افزارهای مولکولی و آماری، تجزیه و تحلیل داده ها انجام گرفت. نتایج تکثیر dna ژنومی با استفاده از آغازگرهایissr ، در مجموع 190 آلل تولید کرد که از این تعداد 188 آلل (95/98 درصد)، به عنوان آلل چندشکل تشخیص داده شد. تعداد آلل های تکثیر شده از 6 (آغازگر ubc823) تا 20 (آغازگر 15) با میانگین 18/11 آلل متغیر بود. اندازه قطعات تکثیر یافته نیز از 200 (آغازگر ubc836) تا 2500 جفت باز (آغازگر ubc815) متغیر بود. محتوای اطلاعات چند شکلی از 10/0 در آغازگر ubc841 تا 35/0 برای آغازگر ubc836 متفاوت بود. همچنین شاخص نشانگر از 6/0 برای آغازگر ubc841 تا 6 برای آغازگر 15 متفاوت بود. در مجموع جمعیت های غرب و جنوب غرب کشور، تنوع بیشتری نسبت به جمعیت های شمال و شمال غرب کشور نشان دادند، بنابراین مرکز تنوع و پیدایش گونه a. cylindrica احتمالاً غرب و جنوب غرب کشور باشد و از این مناطق به سمت شمال کشور انتقال یافته است. همچنین تجزیه خوشه ای داده ها با استفاده از ماتریس عدم تشابه دایس و الگوریتم اتصال مجاور (nj) انجام شد. دندروگرام به دست آمده، جمعیت ها را به دو گروه عمده و زیرگروه های متعددی تقسم نمود و تا حد زیادی عدم ارتباط بین تنوع مولکولی و تنوع جغرافیایی را نشان داد. نتایج این تحقیق نشان داد که نشانگرهای issr ابزار مفیدی برای مدیریت منبع ژنتیکی جمعیت های a. cylindrica می باشند.

چکیده ندارد.

کم‏آبی از مهمترین تنش‏های غیر زیستی است که تولید محصولات کشاورزی را به شدت کاهش می‏دهد. از آنجایی‏که پیوند بر روی پایه‏های مقاوم به خشکی یک راهکار موثر برای مقابله با شرایط تنش کم‏آبی می‏باشد، تحقیقی به منظور بررسی اثرات پیوند بر روی دو پایه مقاوم به تنش خشکی solanum lycopersicum 07l381)) و ( (s. lycopersicum cv. edkawi la2711 بر رشد و عملکرد گوجه فرنگی تحت رژیم‏های مختلف آبیاری در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام طی سال زراعی 91-1392 اجرا گردید. برای اینکار از یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‏های کامل تصادفی استفاده شد. فاکتور اصلی شامل سه سطح پیوند شامل (پیوند شده روی پایه 07l381 و پایه la2711و شاهد غیر پیوندی) و فاکتور فرعی شامل چهار سطح آبیاری با فواصل دو، چهار، شش، و هشت روزه بودند. هر تیمار شامل سه تکرار و هر تکرار شامل سه مشاهده بود. میوه‏ها در مرحله رسیده سفت برداشت شده و تیمارها از نظر تعداد روز تا ظهور اولین گل، تعداد روز از کاشت بذور تا اولین برداشت محصول، طول میوه، قطر میوه، شاخص شکل میوه، وزن میوه‏، عملکرد کل، تعداد میوه دارای پوسیدگی گلگاه، عمر پس از برداشت، محتوی آب نسبی بافت، میزان محتوی مواد جامد میوه، میزان نشت یونی، میزان کلروفیل a،کلروفیل b و کلروفیل کل، محتوای مالون‏دی‏آلدئید و محتوی پرولین بررسی شدند. نتایج حاصل از تجزیه آماری نشان دادندکه پیوند در شرایط تنش کم آبی سبب افزایش عملکرد (افزایش تعداد میوه های هر بوته و افزایش اندازه هر میوه)، افزایش طول میوه، افزایش قطر میوه، افزایش کلروفیل a، bو کل شد. همچنین، پیوند سبب تسریع در گلدهی و میوه‏دهی، کاهش محتوی پرولین، کاهش محتوی مالون‏دی‏آلدئید، کاهش نشت یونی و کاهش تعداد میوه پوسیده گلگاه شد.