با گذشت روزها و شب ها و فصل ها بدن انسان تحت تاثیر تغییرات روشنایی و تاریکی قرار می گیرد که مجموعه ی این تغییرات که هر 24 ساعت تکرار می شود سیرکادین ریتم نامیده می شود . ریتمی که از مهمترین ریتم های بدن انسان است و تاثیر پذیری ،آمادگی ذهنی ، دوره های خواب و بیداری ،و بسیاری از تنظیمات بدن تحت تاثیر این ریتم انجام می گیرد.اگر چه شتاب زندگی به کار های آدمی سرعت بخشیده اما این آهنگ زیستی 24 ساعته ی بدن است که توقف گاه هایی برای تمدید قوا ، یادگیری ،هوشیاری، افزایش قدرت های انسانی ،و بسیاری از حالات و روحیات بوجود می آورد که اثرات این امر نه تنها در پزشکی و بهره گیری از آن برای مراقبت از بیماریها و درمان های اثر گذار که در مدیریت و برقرای ارتباط نیز مورد توجه است .در این باره که توجه به این ریتم تا چه اندازه می تواند در رادیو مهم وموثر باشد دیدگاه هایی وجود دارد امایافتن الگو های برنامه سازی منطبق بر ریتم و تطبیق این دو کاری بدیع است که برای اولین بار مورد نظر این تحقیق است. این تحقیق ضمن بررسی میزان ارتباط درک دانش سیرکادین ریتم با برنامه سازی در رادیو به این مساله می پردازد که چگونه می توان بر این اساس در رادیو برنامه سازی کرد و در رادیوی ایران به این امر تا چه اندازه توجه می شود . در این تحقیق از سه روش کتابخانه ای ، توصیفی ، و تطبیقی استفاده شده است . در روش کتابخانه ای ضمن در یافت دیدگاه های موجود، تغییرات بدن در 24 ساعت بدست آمده که منجر به ارائه ی الگویی نظری شده است . سپس با تحلیل مصاحبه های عمیق انجام شده در باره ی موضوع، ضمن به دست آوردن الگوی عرفی رادیو در حفظ ریتم برنامه ها در 24 ساعت، عوامل موثر در ایجاد ریتم بدست آمده است و در نهایت با بازشنوایی 12 شبانه روز از برنامه های رادیو ایران در طول یک سال زمینه ی تطبیق ریتم بدن مخاطب عادی با بر نامه سازی در رادیو فراهم آمده است و در مجموع الگو هایی کاربردی برای برنامه سازی و برنامه ریزی در ایستگاه های رادیویی بر اساس نیاز فیزیولوژیک مخاطب بدست آمده است و به این پرسش ها پاسخ داده شده است که بر اساس تغییرات شبانه روزی بدن شنونده ی معمولی رادیو ،متن ،لحن ،موضوع ،ساختار ،و موسیقی برنامه های رادیویی چگونه باید باشد. . کلمات کلیدی: سیرکادین ریتم ، بر نامه سازی رادیویی ، ساعت بدن ، کرونوبیولوژی