کود نیتروژنی و در دسترس بودن آن در طول دوره رشدی، رشد و نمو و عملکرد ذرت را افزایش می دهد. برداشت نیتروژن توسط سیستم ریشه ای ذرت از مراحل اولیه تشکیل گیاهچه آغاز شده و تا حدود 5-3 هفته پس از ابریشم دهی ادامه می یابد. بنابراین کود در خاک اغلب مورد شستشو قرار گرفته و علاوه بر اینکه از دسترس گیاه خارج می شود، نتایج زیست محیطی نامطلوبی را هم در پی دارد. بنظر می رسد که تعیین مقدار مناسب کود همراه با کاربرد مقطعی آن متناسب با نیازهای تغذیه ای گیاه در بحداقل رساندن هدر رفت و مصرف کارامد در جهت رشد مطلوب موثر خواهد بود. در این راستا آزمایشی در سال 1387 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار با استفاده از رقم ذرت دانه ای سینگل کراس 604 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد. فاکتور اول چهار سطح کود نیتروژنی بر مبنای 120،90،60و 150 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار (به ترتیب معادل 260، 195 ، 130و 326 کیلوگرم کود اوره با 46 در صد نیتروژن در هکتار)، فاکتور دوم تقسیط کود نیتروژنی به دو صورت 1s (شامل مصرف کود در 7-6 برگی و بقیه در ظهور گل آذین نر) و 2) sمصرف کود در 7-6 برگی، کود در 12-10 برگی و بقیه در ظهور گل آذین نر با یک تیمار شاهد بدون مصرف کود نیتروژنی بود. نتایج نشان داد کاربرد کود نیتروژن تا 90 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار بر اغلب صفات اندازه گیری شده نظیر تعداد برگهای سبز بعد از کاکل دهی، طول بلال، تعداد دانه در ردیف، ارتفاع بلال از زمین، عملکرد بیولوژیک، عملکرد اقتصادی، شاخص برداشت، عملکرد روغن دانه و عملکرد پروتئین دانه موثر بود. با مصرف120 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار صفات قطر چوب بلال، قطر ساقه و شاخص کلروفیل برگ بلال افزایش یافت و کاربرد 150 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار در صفات وزن صد دانه و شاخص کلروفیل برگ تفاوت معنی داری ایجاد کرد. اثر نحوه تقسیط نیتروژن برصفات طول بلال، عملکرد اقتصادی، شاخص برداشت، عملکرد پروتئین دانه و شاخص کلروفیل برگ در این آزمایش معنی دار بود. کاربرد نیتروژن به صورت تقسیط 1 s بر صفات شاخص کلروفیل برگ، طول بلال، شاخص برداشت، عملکرد پروتئین دانه و تقسیط 2 sبر صفات شاخص کلروفیل برگ بلال و عملکرد اقتصادی اثر معنی دار بیشتری داشت.