سعی دانش ژئومرفولوژی بر آن است که ضمن گویا کردن مکانیسمهای حاکم بر محیط به گونه ای عمل نماید که عملکردهای بشری در تقابل با محیط قرار نگیرد. در واقع هنر یک ژئومرفولوژیست آنست که با اشراف و آگاهی بر عوامل مورفودینامیک طبیعی، عکس العمل محیط در برابر عملکردهای بشری را پیش بینی و بر اساس آن و با دیدی جامع تر ، نسبت به حل مسائل و تدوین خط مشی و سیاست و راهبردهای برخورد با محیط مبادرت کند. طرح تفصیلی و جامع ژئومرفولوژیکی شهری به معنی شناسایی اراضی وطبقه بندی آنها بر اساس خطرات محیطی است . در این رساله ضمن شناسایی و محاسبه برخی از عوامل مخاطره آمیز طبیعی نظیر زلزله، نزدیکی به کانون زلزله، سیل و آبگرفتگی، ریزش سنگ، زمین لغزش، گسل، نشست زمین، جزر و مد، امواج و طوفانهای دریایی، طوفانهای گرد و غبار با منشا خارجی، فرسایش بادی و پیش روی و پسروی دریا، سعی در بیان کمی آنها با تاکید بر پارامترهای ژئومرفیک در شهر بندرعباس شده است والبته این مهم به اتکا وبا بهره گیری از مدل topsis به عنوان یکی از مدلهای تصمیم گیری چند معیاره با ساختارتصمیم گیری سلسله مراتبی(ahp)صورت گرفته است بطوریکه امکان مقایسه مکانها با لحاظ نمودن معیارهای با واحدهای متفاوت را امکان پذیر می سازد. مبنای تقسیم بندی مکانی در این تحقیق، نواحی شهری بر اساس تقسیم بندی شهرداریها است. چنین تصمیمی درمورد نحوه طبقه بندی اراضی، بیشتر معطوف به نظرات کارفرما(شهرداری) می باشد. نتایج حاصل از بکار گیری این روش نشان می دهد که منطقه سه شهرداری با کمترین مقدار عددی شاخص (0903/0)، دارای بیشترین پتانسیل رخداد مخاطرات طبیعی است. همینطور منطقه یک شهری با بشترین مقدار عددی شاخص بدست آمده (2574/0)، دارای کمترین پتانسیل رخداد، از نظر ژئومرفولوژی می باشد به گونه ای که احتمال وقوع مخاطرات به صورت کلی در منطقه سه، 9/2 برابر منطقه یک است. منطقه دو شهری نیز با مقدار شاخص (2117/0)در حد واسط دو منطقه مذکور قرار می گیرد. علاوه براین با بکار گیری روش دلفی، بیشترین و کمترین وزن مخاطرات به ترتیب مربوط به زلزله با مقدار عددی(16/0) و سپس، زمین لغزش با مقدار (02/0) می باشد .با این وصف، محدوده اراضی منطقه سه شهری، در 10 سال اخیر دارای بالاترین سرعت توسعه شهری در مقایسه با دیگر مناطق بوده است و در حال حاضر گرانقیمت ترین زمینهای مسکونی در این منطقه به فروش می رسد. به عبارت دیگر سنگین ترین سرمایه گذاری سکونت گاهی در پرمخاطره ترین ناحیه شهری صورت گرفته است. همچنین مدل تاپسیس به عنوان یکی از مدلهای مناسب در طبقه بندی مناطق مخاطره زا، جهت استفاده در مطالعات مشابه توصیه می شود.

چکیده : از آنجا که رودخانه جاماش در استان هرمزگان با پتانسیل سیل خیزی بالایی که دارد، برای محیط های اطراف خود زیان هایی وارد نموده، بدین لحاظ ضروری است که با مطالعه بارش و رواناب شکل گرفته، تا حد امکان از خسارت به محیطهای اطراف آن جلوگیری و از منابع آب سیلابی آن استفاده نمود. در تهیه این قبیل طرح ها ، نیاز به مجموعه ای از اطلاعات در خصوص سیلاب و رگبارهایی که این سیلابها را در حوضه بوجود می آورند می باشد، لذا در این تحقیق به بررسی رگبارها و تأثیر آنها بر هیدروگراف سیل در این حوضه پرداخته شده است. جهت نیل به این هدف، از آمار ایستگاههای آب سنجی و باران سنجی ثبات واقع در این حوضه، در دوره آماری 15 ساله (89-74) وقایع متناظر باران – رواناب انتخاب و سپس با استفاده از شاخص های معمول هیدرولوژی به محاسبه پارامترهای هیدرولوژیکی پرداخته شده است، لذا مهمترین این خصوصیات که شامل نوع و رژیم بارش، مدت، مقدار و شدت بارش و نیز منشأ بارش ها و همچنین مشخصات سیلاب حاصله از هرکدام از این بارش ها در حوضه، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان داد که مدت و شدت بارش ها در جنوب حوضه بیشتر است زیرا سیستم های بارش زا بیشتر از جنوب وارد حوضه می شوند از هیدروگراف های مورد تحقیق، 75 درصد آنها دارای یک نقطه اوج می باشند. از آنجا که زمان تمرکز حوضه کم است بنابراین هیدروگراف ها به فرم نوک تیز و با شیب تند در هر دو شاخه صعودی و نزولی بدست آمدند. ضمنا" رواناب با سرعت زیاد و زمان کم از حوضه خارج می شود که از عوامل تاثیرگذار می توان به مدت، مقدار و شدت بارندگی ها و... اشاره نمود.

اکوتوریسم ساحلی یکی از توسعه یافته¬ترین اشکال اکوتوریسم در جهان می¬باشد که با سرعت در حال رشد است. مناطق ساحلی از حساسیت بالایی برخوردار بوده و به شدت در معرض تخریب می¬باشند در نتیجه نیاز است به منظور حفظ این مناطق از اثرات ناشی از انواع گردشگری و دست¬یابی به توسعه پایدار، نواحی مناسب برای این فعالیت¬ مشخص گردد. جزیره هنگام به عنوآن یکی از معدود جزایری محسوب می گردد که علاوه بر اینکه به عنوآن یک منطقه نمونه¬ گردشگری شناخته شده، به طور کامل در محدوده مناطق حساس زیست¬محیطی قرار گرفته است. در این مطالعه به منظور مکانیابی سایت مناسب جهت اکوتوریسم مناطق ساحلی در این جزیره، با استفاده از تکنیک دلفی معیارها و زیرمعیارهای موثر در این نوع از اکوتوریسم مشخص گردید. نتایج نشان داد که 11 معیار و 31 زیر معیار در این زمینه موثر می¬باشند. درمجموع 06/58 درصد از زیرمعیارهای مطرحی مربوط به عوامل زیست¬محیطی و پس ازآن عوامل اقتصادی با 96/20 درصد، عوامل اجتماعی فرهنگی با 29/11 درصد و عوامل مدیریتی با 67/9 درصد از کل عوامل را به خود اختصاص داده¬اند، که این مسئله نشان دهنده میزان اهمیت بالای این نوع از اکوتوریسم به مسائل زیست¬محیطی می¬باشد. در مرحله بعد با کمک فرایند سلسله مراتبی به اولویت¬بندی هر یک پرداخته شد که در این مرحله نیز مشخص گردید که بیشترین وزن مربوط به زیرمعیارهای مرتبط با ساحل می¬باشد. سپس برای هر یک از معیارها در محیط نرم¬افزار gis به طور جداگانه نقشه تولید گردید و درنهایت با تلفیق نقشه¬های وزن¬دار، مکان های مناسب جهت توسعه اکوتوریسم ساحلی مشخص گردیدند. نتایج به دست آمده از نقشه نهایی نشان داد که در این جزیره قسمت¬های جنوب غربی، غرب و شمال جزیره بهترین مکان برای توسعه اکوتوریسم ساحلی بوده و این قابلیت به سمت مرکز جزیره کاهش می¬یابد و پیشنهاد می گردد به علت حساسیت زیست¬محیطی منطقه، توسعه اکوتوریسم ساحلی تنها در نقاط معرفی شده صورت پذیرد.