این تحقیق تأثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی را در افزایش خودکارآمدی دانش آموزان دختر سال اول راهنمایی شهر تهران ، با استفاده از طرح پیش آزمون ، پس آزمون با گروه آزمایش و گواه مورد بررسی قرار داد. ابزار پژوهش حاضر پرسشنامه خودکارآمدی شرر بود. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای ابتدا از بین 22 منطق? آموزشی شهر تهران یک منطقه ، به صورت تصادفی انتخاب و سپس از بین مدارس راهنمایی آن منطقه یک مدرسه به صورت تصادفی انتخاب گردید. در 4 پایه اول مدرسه که 120 نفر بودند پرسشنام? خودکارآمدی اجرا گردید. در نهایت از بین کسانی که پایین ترین نمرات را در پرسشنامه کسب کرده بودند ،30 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه ، به طور تصادفی جایگزین شدند. پس از تشکیل گروه ها آموزش مهارت های مثبت اندیشی طی 10 جلسه 1 ساعته ، اجرا گردید ؛ اما برای گروه گواه آموزشی ارائه نگردید. در پایان دوره آموزشی ، پرسشنامه خودکارآمدی مجدداً برای هر دو گروه آزمایش و گواه اجرا گردید. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون t و تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق در مورد فرضیه تحقیق تأیید می کنند که آموزش مثبت اندیشی در افزایش خودکارآمدی دانش آموزان دختر موثر است.