یکی از وظایف مهم و اساسی مدیر، هدایت و سرپرستی نیروی انسانی در سازمان است. می دانیم که کلیه اعمال و رفتار انسان معلول علتی است و این علت یا علل سبب می شود که فرد دست به کاری بزند و یا کاری را رها سازد. در واقع انگیزه ها سبب می شوند که انسان استعدادهای خود را بروز دهد و دست به عمل بزند. در این پژوهش ارتباط میان ابعاد مهارت های ارتباطی مدیران با انگیزش شغلی کارکنان مورد بررسی قرار می-گیرد و برای ارایه راهکارهایی در جهت ارتقاء انگیزش شغلی کارکنان تلاش می شود. پژوهش حاضر از نظر روش تحقیق جزء تحقیقات کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات توصیفی محسوب می شود، جمع آوری داده ها بوسیله پرسشنامه انجام گردید. روایی پرسشنامه با مراجعه به متخصصین امر و نظر خواهی از آنان و پایایی پرسشنامه هم بوسیله آلفای کرونباخ (برای پرسشنامه مهارت های ارتباطی مدیران 975/. و برای پرسشنامه انگیزش شغلی کارکنان 834/. محاسبه گردید) مورد تأیید قرار گرفت. جامعه آماری کلیه کارکنان شهرداری تهران در نظر گرفته شده است که به صورت جامعه نامحدود در نظر گرفته شده است، و با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه، تعداد 266 نفر از آنها به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شده اند. لذا به روش نمونه گیری گروهی و تصادفی ساده، پرسشنامه های مهارت های ارتباطی مدیران و انگیزش شغلی کارکنان میان تعدادی از کارکنان و مدیران آنها توزیع گردید. داده های خام پرسشنامه بوسیله نرم افزار اکسل، اس. پی. اس. اس و لیزرل پس از خلاصه، دسته بندی کردن اطلاعات و بهره گیری از ضریب همبستگی اسپیرمن، مورد تحلیل قرار گرفت و این چنین برآورد گردید؛ که میان مهارت های ارتباطی مدیران و انگیزش شغلی کارکنان ارتباط معنی داری وجود دارد. و بیشترین ارتباط به مهارت بازخورد مربوط می گردد. همچنین با استفاده از تحلیل مسیر مشخص گردید، مهارت های ارتباطی مدیران بر انگیزش شغلی کارکنان موثر می باشد و بیشترین تأثیر مربوط به مهارت بازخورد می شود. لذا برای ارتقاء مهارت های ارتباطی پشنهاد می گردد که مدیران به مدیریت زمان، پیدا کردن زمینه مشترک، مشخص کردن هدف گفت و گو، گوش کردن انعکاسی و... توجه داشته باشند.