این پایان نامه به بررسی امکان مدیریت سود توسط درآمدهای تحت اختیار مدیریت در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار نهران پرداخته است. برخلاف اکثر تحقیقات انجام شده در مدیریت سود که از کل اقلام تعهدی برای برآورد اختیار مدیران استفاده میکنند، در این مطالعه از بزرگترین جزء سود یعنی درآمد فروش برای محاسبه اختیار برآوردی استفاده شده که به صورت تفاوت بین حسابهای دریافتنی واقعی و پیش بینی شده حاصل میشود. مدلهای مورد استفاده مشابه مدلهای جونز و تعدیل شده جونز هستند که به جای کل اقلام تعهدی در آنها، از حسابهای دریافتنی تجاری استفاده شده است. نتایج حاکی از عدم وجود درآمدهای اختیاری در صنایع و گروه شرکتهای مورد مطالعه است که نشان دهنده عدم استفاده شرکتهای ایران از درآندها برای مدیریت سود، یا عدم کارایی مدلهای مورد استفاده در شرکتهای ایرانی میباشد.