انار یکی از مهم ترین میوه های بومی و تجاری کشت شده در نواحی خشک و نیمه خشک ایران است که قابلیت سازگاری به شرایط نامطلوب محیطی را دارد. به دلیل ارزش غذایی و آنتی اکسیدانی توجه بسیاری را در سال های اخیر به خود جلب نموده است. هدف از این پژوهش مطالعه اثرات اوره و سولفات روی بر خصوصیات کمی و کیفی میوه انار رباب نی ریز در طی دو سال 87 و 88 بود. در سال 1388 سولفات روی (0، 3 و 6 در هزار) در زمانی که سطح برگ جوان، کامل شد (عمر کمتر از 20 روز) و اوره (0، 1.5 و 3 درصد) در دو هفته بعد از اوج گل دهی محلول پاشی شدند. طرح آماری جهت تجزیه واریانس، فاکتوریل دو عاملی در قالب بلوک های کامل تصادفی و مقایسه میانگین ها با آزمون دانکن در سطح احتمال 1 و 5 درصد صورت گرفت. میزان کلروفیل کل، سطح برگ، عملکرد، میزان عناصر نیتروژن و روی در برگ و پوست میوه، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتر، ویتامین سی، درصد ترکیدگی و آفتاب سوختگی محاسبه گردید. اوره و سولفات روی به تنهایی اثر معنی داری بر کلروفیل، سطح برگ، طول میوه، قند، پ هاش، عملکرد، وزن تر پوست و صدمات آفتاب سوختگی نداشتند. اوره به گونه معنی داری میزان نیتروژن برگ، اسیدیته قابل تیتر و ویتامین سی را کاهش داد. اما موجب افزایش میزان نیتروژن پوست میوه، درصد ترکیدگی و میانگین وزن یک میوه شد. سولفات روی به گونه معنی داری میزان روی برگ و پوست میوه، قطر میوه، وزن آریل، ترکیدگی و میانگین وزن یک میوه را افزایش داد. استفاده اوره و سولفات روی با یکدیگر اثرات مطلوبی بر برخی از صفات مانند وزن پوست و آریل، میزان روی برگ و پوست میوه، طول و قطر میوه و میانگین وزن یک میوه داشتند. نتایج نشان داد که صدمات ترکیدگی و آفتاب سوختگی با کاربرد عناصرمعدنی می تواند کاهش یابد. لازم است در آینده تحقیقات دیگر جهت کاربرد عناصرمعدنی مختلف و نحوه عمل آن ها بر میزان صدمه آفتاب سوختگی میوه انار صورت گیرد.