در این پروژه پیوند هیدروژنی در سیستم آب- متانول با استفاده از مونت کارلوی تغییری مطالعه شد. از آنجا که دو پیکربندی برای کمپلکس آب- متانول وجود دارد، محاسبات aim برای تشخیص کمپلکس پایدارتر انجام شد. با استفاده از این محاسبات مشخص شد که در سیستم آب-متانول هنگامی که آب دهنده پیوند هیدروژنی است، کمپلکس پایدارتر است. پیش از انجام محاسبات ساختار کمپلکس و مونومرهای مرتبط به آن با سطح محاسباتیb3lyp/6-31++g** بهینه شد. محاسبات هارتری- فاک وابسته به زمان روی ساختارهای بهینه شده انجام شد. تابع موج حاصل با استفاده از روش حداقل کردن واریانس و محاسبات مونت کارلوی تغییری بهینه شد. انرژی محاسبه برای سیستم ها به مقادیر تجربی نزدیک بود.برهمکنش های الکترون- الکترون و الکترون- هسته در فاکتور جسترو لحاظ و از آنجا که محاسبات مونت کارلوی کوانتومی وقت گیر هستند از شبه پتانسیل هارتری- فاک استفاده شد. مقدار انرژی همبستگی محاسبه شده 05/0 هارتری بود. از دیگر کمیت های محاسبه شده ممان دوقطبی بود که به مقدار تجربی نزدیک بود. همچنین انرژی پیوند هیدروژنی در مقادیر مختلفی از فواصل o…h و o…o محاسبه شد و با استفاده از حداقل انرژی بهترین فاصله برهمکنش به دست آمد .