نقد ترجمه یکی از زمینه های مهم با ارزش مطالعات ترجمه است، مخصوصا آنگاه که با آسیب شناسی همراه باشد. پژوهش حاضر به بررسی و نقد ترجمه های شعر معاصر فارسی به زبان عربی با تکیه بر آثار محمد منصور و محمد عبدالمنعم - دو مترجم عرب زبان- می پردازد. شعر معاصر فارسی بر خلاف شعر کهن، بسیار کمتر در بین عربی زبانان شناخته شده است، زیرا آثاری که تا کنون در این زمینه منتشر شده، کم شمار است. مسلم است که آثار ترجمه شده از شعر معاصر فارسی به زبان عربی که گام های نخستین را بر می دارد، نیازمند نقادی راهگشا برای تعالی و پیشرفت است و در این راه لازم است که صاحب نظران فارسی زبان به یاری برادران عرب خود بشتابند. نخستین هدف این پژوهش استخراج نادرستی ها و خطاهای موجود در ترجمه های دو مترجم یاد شده و گونه شناسی آن خواهد بود؛ این امر راه را برای تحلیل و بررسی خطاها و دستیابی به دیدگاهی آسیب شناسانه از این آثار مهیا می سازد. عمده ترین یافته های این پژوهش که با روش تحلیلی و استناد به متون دو زبانه انجام شده است، نشان دهنده این امر است که خطاهای ترجمه ها را می توان در چهار دسته خطاهای واژگانی، نحوی و ساختاری، بلاغی و زیباشناسی، و فرهنگی تقسیم کرد، سهم خطاهای واژگانی از موارد دیگر بیشتر و تأثیر آن در روند ترجمه بالاتر بوده است به طوری که بیش از یک سوم کل خطاها را تشکیل می دهد. نمونه گیری از آثار دو مترجم نشان می دهد که بیشترین مشکلات مترجمان عربی زبان در ترجمه شعر معاصر فارسی متأثر از مشابهت ها ی لفظی و معنایی میان واژگان فارسی