اساس جداسازهای لرزه ای ایجاد انعطاف پذیری در تراز پایه می باشد، اما همان طور که می دانیم مولفه ی قائم زلزله نیز می تواند خساراتی بر سازه وارد کند پس با نگه داشتن سختی افقی و قائم جداسازها در حد مطلوب، می توان این خسارات را کاهش داد. با توجه به نیاز کشور برای استفاده از سیستم های ضدزلزله، بر آن شدیم تا به بررسی و مطالعه رفتار متداولترین آنها (جداسازهای لایه ای الاستومری) تحت بارهای قائم و افقی بپردازیم. از جمله مهمترین مشخصات جداسازهای لایه ای می توان به مقطع جداساز، شعاع جداساز، ضخامت لایه های لاستیکی و مشخصات مصالح مورد استفاده، اشاره کرد. برای دست یابی به این هدف و شناخت میزان تاثیر هر یک از این عوامل بر روی سختی افقی و قائم جداسازهای لایه ای، مدل های مختلفی با تغییر در شعاع جداساز، ضخامت و مدول برشی لایه های لاستیکی و همچنین بارهای قائم و افقی وارده، در نرم افزار اجزاء محدود آباکوس ایجاد و مقایسه شده است. با استفاده از این نرم افزار و انجام تحلیل های بارافزون، مشخص شد که تمامی عوامل در نظر گرفته شده، با درجات مختلف بر روی سختی افقی و قائم جداسازهای لایه ای الاستومری تاثیر گذار بوده و با تغییر در هرکدام از این عوامل رفتار این جداسازها تحت بارهای قائم و افقی تغییر پیدا خواهد کرد.