هدف : با توجه به شیوع اختلال نقص توجه – بیش فعالی و ناتوانی یادگیری واهمیت مهارت توجه در ساختار زندگی امروز، واضح است که نقص در چنین مهارتی خسارات جبران ناپذیری در توانایی تطابق کودک با مسائل روزمره ایجاد می نماید و کاهش سلامت وی در کلیه ابعاد را به دنبال خواهد داشت. چنانچه امکان پایش ایشان در سنین شیرخوارگی فراهم شود، بالطبع بستری برای مداخله بهنگام و گامی بزرگ به منظور پیشگیری ثانویه خواهد بود. مطالعه حاضربا هدف تهیه ابزاری دقیق و مطابق با فرهنگ و ویژگیهای رفتاری شیرخوار ایرانی انجام شد. روش بررسی : مطالعه نامبرده یک بررسی تحلیلی مقطعی از نوع مورد – شاهدی است و دامنه سنی 4 الی 18 ماهگی را شامل می شود. با استفاده از نمونه گیری تصادفی در هر یک از سنین مزبور رفتار دو شیرخوار از نظر متغیرهای مورد بحث بررسی شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش شامل مقیاس رفتاری حرکت چشمی است، به انضمام برنامه نرم افزاری مخصوص مطالعه که از طریق ابزارهای برنامه نویسی microsoft visual c# و microsoft directx sdk 9.0 توسط متخصص ایرانی فراهم گشته است. محرک پویا به مدت 21 ثانیه در دو شرایط مختلف از نظر نحوه نشستن شیرخوار نمایش داده شد. از آزمون تی مستقل برای تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها :تفاوت معناداری در مقیاس رفلکس جهت یابی بین دو گروه مشاهده نگردید (p=0/059 )،ولیکن در توجه پایدار تفاوت قابل ملاحظه ای میان دو گروه ملاحظه گردید(p=0/001 ) نتیجه گیری : با توجه به نتایج مطالعه می توان چنین اظهار نمود که با تغییر نحوه نشستن شیرخوار و قرار گیری در آغوش مادرش، امکان مشاهده رفتاری مشابه هنجارها در زمینه توجه پایداردر شیرخواران به وجود می آید و شرایط آزمون را برای ارزیابیهای دقیق آماده می کند.