تحقیق حاضر به بررسی میزان صلاحیت های حرفه ای معلمان مرد دوره متوسطه در شاخه ی علوم انسانی استان مازندران پرداخته است. این تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. جامعه آماری این تحقیق را معلمان مرد دوره متوسطه در شاخه علوم انسانی استان مازندران تشکیل می دهند. برای انتخاب نمونه دربخش کمی تحقیق، از نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و تعداد برآورد نمونه از جامعه بر اساس جدول مورگان 327 نفر بوده که به دلیل ریزش احتمالی نمونه 360 پرسشنامه پخش و در نهایت 340 پرسشنامه مورد تحلیل قرار گرفتند و برای نمونه گیری در بخش کیفی، از نمونه گیری هدفمند از نوع موارد عادی بهره گرفته شد. جهت جمع آوری اطلاعات از ابزارهای پرسشنامه، مصاحبه نیمه ساختار یافته و مشاهده استفاده شده است. جهت سنجش اعتبار پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که برابر با 82% a= برآورد شده است. تجزیه تحلیل داده ها، در بخش آمار توصیفی، شامل؛ جداول فراوانی، درصد فراوانی و نمودار ستونی و دربخش آمار استنباطی شامل؛ آزمون تجزیه تحلیل واریانس، آزمونt یک نمونه ای و ضریب همبستگی بوده است. نتایج حاصل از داده های پرسشنامه نشان می دهدکه؛ معلمان از صلاحیت های حرفه ای سازنده گرایی برخوردارند. همچنین بین مولفه های سازنده گرایی نیز همبستگی مثبت وجود دارد. بدین معنی که با افزایش یکی از مولفه ها در معلمان، مولفه های دیگر نیز افزایش می یابد. ولی نتایج حاصل از مصاحبه و مشاهده نشان می دهد که معلمان از صلاحیت های حرفه ای در دیدگاه سازنده گرایی برخوردار نیستند و مراکز آموزش عالی نیز نتوانسته اند در پرورش معلمان سازنده گرا نقش موثری ایفا نمایند. واژگان کلیدی: سازنده گرایی- دوره متوسطه- صلاحیت های حرفه ای معلمی- تربیت معلم