چکیده این پژوهش با هدف بررسی نقش پیش بینی کنندگی خصوصیات شخصیتی و رضایت زناشویی در رضایت شغلی کارکنان بنیاد شهید و امور ایثارگران شهر شیراز بر روی 108 نفر کارمند رسمی از طریق نمونه گیری تصادفی ساده صورت پذیرفته است. ابزار پژوهش، پرسشنامه رضایت شغلی(j.d.i)، پرسشنامه پنج عاملی ویژگیهای شخصیتی (neo-ffi) و پرسشنامه رضایت زناشویی(enrich) بود. تجزیه و تحلیل آماری تحقیق از روش تحلیل رگرسیون، آزمون آماری t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. نتایج حاصل نشان داد که خصوصیات شخصیتی دارای قدرت پیش بینی کنندگی رضایت شغلی در جامعه موردپژوهش بوده ولیکن رضایت زناشویی رابطه معناداری با رضایت شغلی نداشت. ابعاد شخصیتی نئو شامل متغیر روان نژندی، متغیر انعطاف پذیری و متغیر با وجدان بودن قدرت پیش بینی کنندگی رضایت شغلی را دارند. ضرایب همبستگی مشاهده شده بین رضایت زناشویی و هر یک از مولفه های رضایت شغلی مثبت اما معنادار نیست و با توجه به همبستگی پایین و غیر معنی دار بین دو متغیر، مولفه های رضایت زناشویی قدرت پیش بینی کنندگی متغیر رضایت شغلی را ندارند. از سوی دیگر نتایج نشان داد که خصوصیات شخصیتی دارای رابطه کاملاً معناداری با رضایت زناشویی می باشد. نتایج نشان داد که جنسیت کارکنان تأثیری در رضایت شغلی و رضایت زناشویی جامعه موردپژوهش نداشت. باتوجه به نتایج به دست آمده، توجه و دقت بیشتر درخصوص ویژگیهای شخصیتی افراد برای استخدام مناسب و شایسته و همچنین انتصاب آنها در پست های اداری با توجه به ویژگی های شخصیتی آنها و تشکیل کارگروه هایی در این زمینه احساس می گردد. واژه های کلیدی: رضایت شغلی، خصوصیات شخصیتی، رضایت زناشویی.