پایان نامه حاضر به بررسی استعاره های درد در زبان فارسی از دیدگاه زبان شناسی شناختی می پردازد. در زبان شناسی شناختی استعاره نقش مهمی در نظام شناختی بشر دارد و دیگر منحصر به حوزه ادبیات نیست. به طوری که بسیاری از بنیادی ترین مفاهیم در نظام مفهومی ما معمولا از طریق مفاهیم استعاری درک می شود. کوکسس(kovecses)(2002)معتقد است استعاره نه تنها در زبان برای بیان احساسات نفوذ کرده،بلکه نقشی مهم در درک جنبه های بیشتری از مفهوم سازی احساس و تجربه احساسی دارد. درد نیز یکی از مفاهیم انتزاعی و احساسی است که برای بیان آن چاره ای جز استفاده از مفاهیم ملموس تر و عینی تر نیست. داده های این پژوهش مشتمل بر 87 جمله است که از خلال گفتار سخن گویان فارسی زبان هنگام درد و از نمونه های در دسترس انتخاب شده است. نتایج و یافته های پژوهش نشان می دهد فارسی زبانان در بیان درد از حوزه های مبدا مختلفی استفاده می کنند که منجر به ساخت استعاره هایی چون «درد ویرانی/ دگرگونی ابزاری است»، «درد صدای یک جانور است» و ... می شود.