هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه شیوه های فرزند پروری والدین و کمرویی با خلاقیت در دانش آموزان دختر تیزهوش می باشد. نمونه شامل 237 نفر دانش آموز دختر دبیرستانی شاغل به تحصیل در مدارس استعداهای درخشان شهر تهران بود که از طریق روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شد. داده های پژوهش ازطریق پرسش نامه خلاقیت عابدی (2002)، مقیاس شیوه های فرزند پروری بامریند (1991) و مقیاس کمرویی استنفورد، جمع آوری گردید و سپس داده ها ازطریق مدل های استنباط آماری z و t برای معنادار بودن r پیرسون و اسپیرمن، ضریب هم خوانی خی دو برای معنادار بودن ضریب فای و آزمون f برای معنادار بودن معادله رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد: 1. در گروه افراد با شیوه فرزند پروری اقتدار منطقی مادر، در کمرویی پایین، کمترین فراوانی مربوط به خلاقیت در سطوح بسیار کم و کم بوده و بیشترین فراوانی مربوط به سطوح خلاقیت زیاد و بسیار زیاد می باشد. نتایج بین سطوح خلاقیت و سطوح کمرویی با توجه به سبک فرزندپروری منطقی نشان می دهد که هم خوانی برابر با 51/0 در سطح کمتر از 001/0 معنی دار بوده و کااسکور اختلاف بین طبقات نیز معنادار است. به عبارتی اکثر افرادی که تحت شیوه فرزندپروری اقتدار منطقی بوده و دارای سطح کمرویی پایین هستند، از خلاقیت بالاتر از متوسط برخوردار می باشند. 2. در گروه مورد پژوهش، بین شیوه فرزند پروری اقتدار منطقی و خلاقیت رابطه معنادار نمی باشد. هم چنین در حالی که نتایج زیر معنادار نیست، اما بین شیوه فرزند پروری آزاد با خلاقیت، رابطه مثبت و بین شیوه فرزندپروری استبدادی با خلاقیت و تمامی مولفه های آن رابطه منفی وجود دارد. 3. نتایج، رابطه منفی و معنادار (54/0-)، با سطح معناداری (p < 0/01) را میان کمرویی و خلاقیت نشان داد، بدین ترتیب که 29/0 درصد از نوسانات خلاقیت توسط کمرویی پیش بینی می شود که نشان دهنده سهم بالای کمرویی در پیش بینی میزان خلاقیت می باشد. هم چنین کمرویی سهم بالایی در پیش بینی میزان هر یک مولفه های خلاقیت (سیالی، ابتکار، انعطاف و بسط) نیز دارد. 4. در نمونه مورد پژوهش، بین شیوه فرزندپروری اقتدار منطقی و کمرویی رابطه معنادار وجود ندارد. هم چنین در حالی که نتایج زیر معنادار نیست، اما بین شیوه فرزندپروری آزاد با کمرویی رابطه منفی و بین شیوه فرزندپروری استبدادی با کمرویی رابطه مثبت وجود دارد.