نام پژوهشگر: رومینا ذرشین زنوش
رومینا ذرشین زنوش علی صدرممتازی
رشد روز افزون وسایل نقلیه در جوامع بشری و در نتیجه افزایش لاستیک تایرفرسوده ناشی از آنها،مشکلات زیست محیطی وسیعی را به وجود آورده است. در این تحقیق سعی شده استفاده از ذرات لاستک تایر فرسوده در اندازه کوچکتراز 1میلیمت رو الیاف پلی پروپیلن در کامپوزیت های سیمانی به عنوان ریزدانه بررسی شود، استفاده از ذرات لاستیک تایر فرسوده در کامپوزیت های سیمانی ، موجب ایجاد محصولی سبک با انعطاف پذیری و جذب انرژی زیاد می شود. 5 نسبت حجمی از ذرات لاستیک فرسوده از ?10تا?50 حجمی سیمان در ماتریس کامپوزیت سیمانی و در نمونه مکعبی با ابعاد (50×50×50 ) میلیمتر آزمایش شده است. آزمایش ها شامل مقاومت خمشی و بررسی زمان شکست خمشی ، مقاومت فشاری، آزمایش التراسونیک و بررسی عبور امواج التراسونیک، جذب آب ،آزمایش sem می باشد. مقاوت خمشی نمونه های حاوی ?20لاستیک از بقیه بیشتر است . گرچه با افزایش میزان لاستیک در ماترس سیمانی مقدار مقاومت فشاری نمونه کاهش می یابد، اما زمان شکست نمونه و جذب انرژی در نمونه ها افزایش می یابد و امواج ناشی سرعت کمتری منتقل می شود. همچنین درصد جذب آب در این نمونه ها بسیار کمتراز نمونه های کنترل است.همچنین نتایج حاصل از استفاده از دوده سیلیس و خاکستر پوسته شلتوک برنج نیز در ادامه بررسی شده است.