زمینه و هدف: خانواده مهمترین و مناسب ترین نظام برای تامین نیازهای مادی، روانی و معنوی بشر است اما امروزه به رغم ایجاد تغییرات فرهنگی و تغییر در شیوه های زندگی، بسیاری از افراد در رویارویی با مسایل زندگی فاقد توانایی های اساسی و لازم هستند و همین امر عدم رضایتمندی خانوادگی و درماندگی ناشی از استرس های زندگی زناشویی را موجب می شودکه نظام خانواده را دچار مشکلات و چالش های اساسی نموده است. به همین دلیل آموزش مهارت های زندگی برای سازگاری بهتر و موثرتر اعضای خانواده بویژه زنان خانه دار که نقشی اساسی در امور منزل و مدیریت مسایل زندگی را بر عهده دارند مد نظر قرار گرفت .در همین زمینه پژوهش حاضر قصد دارد به بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر رضایت زناشویی و شیوه های حل مساله زنان خانه دار بپردازد. مواد و روش ها: در این پژوهش که از نوع آزمایشی و با طرح پیش آزمون – پس آزمون دو گروهی است، 38 نفر(19 نفر گروه آزمایش و19 نفر گروه کنترل) در دور? آموزشی مهارتهای زندگی که شامل 10 جلسه متوالی بود ، شرکت جستند.آزمون های مورد استفاده در پژوهش، مقیاس رضایت زناشویی انریچ ( فرم کوتاه) و مقیاس حل مساله کیسدی و لانگ بوده است که به صورت گروهی اجرا شد. نتایج: نتایج تحلیل داده ها، با استفاده از آزمون t مستقل برای مقایسه نمرات اخذ شده در پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی در افزایش میزان رضایت زناشویی( 05/0 p<) و ارتقای مهارت های حل مساله در 4سبک اجتناب، درماندگی، تقرب و خلاقیت (05/0p<) موثر است و در 2 سبک دیگر( کنترل مساله و اعتماد در حل مساله) تفاوت ها معنادار نبود. مقایسه نمرات به دست آمده از آزمون ها درپس آزمون گروه آزمایش و گروه کنترل نیز نشان داد که تـاثیرآموزش مهارت های زندگی بر رضایت زناشویی تفاوت معنادار نبود اما در ارتباط با متغیر حل مساله در 4 سبک ( درماندگی، تقرب، خلاقیت و اعتماد در حل مساله) در سطح 05/0 معنادار بوده اما در 2سبک دیگر( اجتناب و کنترل مساله) تفاوت معنادار نبود. در مجموع نتایج بدست آمده از پژوهش حاضرنشان داد که آموزش مهارت های زندگی موجب بهبود نسبی متغیرهای مورد نظر در گروه های شرکت کننده شده است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر ضروری است آموزش مهارت های زندگی بمنظور افزایش رضایت زناشویی زوجین وبرخورد موثر با مسائل به جهت جلوگیری از بروز مشکلات در سطوح فردی، خانوادگی و اجتماعی، به صورت جدی تر و سازمان یافته تر در همه موسسات و سازمان ها به اجرا درآید. واژه های کلید ی : مهارت های زندگی، رضایت زناشویی، حل مساله

چکیده رهبری به عنوان مهمترین عامل تاثیرگذاری در موفقیت و اثربخشی سازمان همواره توجه محققین را به خود جلب نموده است. از طرفی دیگر مقوله هوش از مدت ها قبل وارد عرصه سازمان شده است و به عنوان عاملی موثر در رهبری شناخته شده است. مطالعات در زمینه هوش از سمت هوش منطقی به سمت هوش عاطفی و هوش معنوی گرایش پیدا کرده است پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه رهبری تیمی و هوش معنوی در بین مدیران دبیرستان های مشهد پرداخته است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد و جامعه آماری 384 نفر از مدیران دبیرستان های مشهد می باشد. تعداد نمونه 100 نفر می باشد، ابزار جمع آوری داده ها دو پرسشنامه رهبری تیمی مورگسون بوده که ترجمه شده است و بعد از تایید محتوایی توسط اساتید مدیریت، پایایی این آزمون با استفاده از آلفای کرونباخ 98/. به دست آمده است و پرسشنامه هوش معنوی به عنوان پرسشنامه دوم استفاده شد که روایی محتوایی آن قبلا توسط سازندگان آن تایید شده بود و پایایی آن نیز 90% می باشد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین رهبری تیمی و هوش معنوی رابطه مثبت وجود دارد، به عبارتی مدیرانی که هوش معنوی بالایی داشتند در زمینه رهبری تیمی موفق تر عمل می کنند.

ابتداتابع میانگین را تعریف می کنیم. سپس تابع پیوسته f رادر نظر می گیریم وفرض می کنیم m و n هر دوتابع میانگین باشند، تحت شرایطی تابع f را m n -محدب می گوییم. در حالت خاص، وقتی که هردو میانگین، میانگین حسابی باشند تحدب معمولی خواهیم داشت. دراین پایان نامه شرایط لازم وکافی برای m n -محدب بودن یک تابع را ارائه می دهیم و رابطه بینm n -?محدب ها را بر حسب اینکه m وn میانگین های حسابی، هندسی و یا هارمونیک باشند، بررسی می کنیم. سپس نتایج مشابهی را برای سری های توانی، به خصوص توابع ابر هندسی و انتگرال های بیضوی نوع اول بیان می کنیم. همچنین در این پایان نامه شرایط کافی برای n m –تحدب توابع تعریف شده با سری مکلورن را ارائه می دهیم. محک ها بر اساس ضرایب مکلورن خواهد بود. نتایج منجر به یک رده نامساوی جدید برای چندین تابع خاص، ازقبیل تابع ابر هندسی گاوس ویک تابع بسل تعمیم یافته می شود.