دراین پژوهش، مجتمع های مسکونی به عنوان محملی برای تعاملات اجتماعی مطرح شده اند. پرسش اصلی در اینجا این است که برای ایجاد بستری مناسب تعاملات اجتماعی چه مواردی را باید در نظر بگیریم و چگونه این ویژگیها در کالبد معماری تحقق می یابند؟ فصل اول، شامل پنج بخش می باشد که نیاز به تعامل اجتماعی در مسکن امروز و تحقق آن بوسیله کالبد معماری بررسی شده است. در بخش اول ودوم به بررسی نیازهای انسان واهمیت تعاملات اجتماعی پرداختیم ودانستیم در پاسخ به نیازبه روابط اجتماعی_ ازنیازهای اساسی انسان _ وجود بستری که امکان حضوردرآن، فرد را از دایره تنگ خانواده بیرون کشدوباعث بروزافکار وپرورش استعداد ها شود،ازاهمیت زیادی برخوردار است. در بخش سوم وچهارم انواع مسکن وشرایط زندگی امروز را بررسی و مقایسه نمودیم و مجتمع های مسکونی که قسمت زیادی از کلان شهرهای امروزی را به خود اختصاص دادند و قابلیت احیای برخی ویژگی های محلات قدیم را دارندانتخاب شدند. در بخش پنجم امکان افزایش تعاملات اجتماعی بوسیله کالبد معماری بررسی شد و مواردی را که برای ایجاد بستری برای تعاملات اجتماعی بهتراست در نظر گرفته شوند مطرح و در نهایت به این نتیجه رسیدیم که چیزی بیش از معماری برای گسترش تعاملات لازم است. درپایان با راهکارهایی که از بررسی نیازهای انسان حاصل شد و همچنین ویژگیهایی از خانه ومحله، به مواردی رسیدیم که با مطمئن شدن از صحت آنها بوسیله پرسش از ساکنین مجتمع های مسکونی ومطابقت آنها با شرایط زندگی امروز از آنها در طراحی بهره بردیم.مواردی ازجمله : - سلسله مراتب دسترسی - حریم - ارتباط با طبیعت - فضا های جمعی - تنوع فضایی - ارتباط حجم ها وفضاهای باز و بسته - مقیاس -مسیر سواره و پیاده در فصل دوم به بررسی مواردی که در فصل اول به آنها رسیدیم در چند نمونه پرداختیم و چگونگی تحقق یافتن آنها را در نمونه ها بررسی کردیم. در فصل سوم، با توجه به ویژگی های بدست آمده وراهکارهایی برای رسیدن به آنها به طراحی مجتمع مسکونی در منطقه دو تهران پرداختیم. در پایان این نتیجه حاصل شد که با توجه بیشتر به مواردی که در این پژوهش به آنها رسیدیم و استفاده از راهکارهایی که امکان رسیدن به آنها را فراهم می کنند می توانیم بستری برای افزایش تعاملات اجتماعی در مجتمع های مسکونی ایجاد کنیم.