ادبیات عامیانه، سرچشمه بسیاری از شاهکارهای ادبی است که با الهام از دانش های مردمی، رنگ ابدیت به خود گرفته است و به دلیل پیوندی که با جامعه و واقعیت دارد، ارزش و اهمیت بسیار دارد. داستان های عامیانه به عنوان جزئی از ادبیات عامیانه، روایت اجتماعی تمام جامعه است و پیشینه ای به قدمت تاریخ و زندگی جمعی انسان دارد. «سمک عیار»، پرارزش ترین و قدیم ترین داستان عامیانه بلند منثور فارسی است که علاوه بر داشتن نکات مفید و گرانبها در حوزه ادبیات، گنجینه ای از اطلاعات مردم شناسی و آداب و رسوم اجتماعی ایران تا قرن ششم را دربرمی گیرد. از آنجا که آفرینش هر اثر داستانی بر پایه شخصیت آن بنا می شود و گردانندگان اصلی جهان داستان، شخصیت های آن است، در این رساله با بررسی، تحلیل و طبقه بندی شخصیت های داستان سمک عیار، تصویری کلی از اقشار مختلف جامعه آن روزگار به دست آمد و با برشمردن ویژگی ها و عملکرد افراد هر طبقه، شناخت تازه ای از شخصیت های این اثر عامیانه حاصل شد. همچنین موثرترین طبقات شخصیتی در این داستان مشخص و جداول و نمودارهایی ارائه شد.