هدف تحقیق حاضر بررسی عوامل موثر بر برقراری ارتباط با جنس مخالف در دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان و تعیین نوع و میزان روابط با جنس مخالف در دانشجویان بوده است. پژوهش به روش توصیفی (علی- مقایسه ای) و با نمونه 384 نفری (172 مرد و 212 زن) انجام شده است که روش نمونه گیری، تصادفی- طبقه ای بوده است. عمده ترین نتایج حاکی از آن است که نزدیک به نیمی از دانشجویان با جنس مخالف ارتباط نداشته و ندارند و سطح ارتباط بیش از نیمی از دانشجویان در حد سلام و احوال پرسی است. همچنین یافته ها نشان داد که مولفه های تنهایی و دوری از خانواده و تعصبات خشک یا سهل گیری های بی اندازه خانواده از عوامل خانوادگی، مولفه های رسانه ها و تهاجم فرهنگی از عوامل اجتماعی، مولفه های وعده ازدواج و شناخت جنس مخالف برای ازدواج از عوامل مرتبط با ازدواج و مولفه های تفریح و سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت، خودآرایی و نوع پوشش و ضعف ایمان و اعتقادات مذهبی فرد از عوامل فردی بیشترین تاثیر را در برقراری ارتباط با جنس مخالف دارند. تاثیر عوامل ذکر شده با توجه به جنسیت و مقطع تحصیلی متفاوت است. ارتباط با جنس مخالف با توجه به جنسیت، مقطع تحصیلی، رشته تحصیلی، شغل پدر و شغل مادر دانشجویان یکسان است؛ ولی با توجه به میزان درآمد والدین، میزان تحصیلات پدر و مادر متفاوت است.