نام پژوهشگر: حسین پورقیومی
حسین پورقیومی جمال محمدی
امروزه زندگی در شهرها، با توجه به ساختار فضایی- کالبدی پیچیده مناسبت ها و فعالیت های اقتصادی- اجتماعی، تعمیق و گسترش تقسیم کار اجتماعی و اقتصادی و نیازهای فزاینده فرهنگی، فراغتی و اجتماعی شهروندان، بیش از هر دوره دیگری وابسته به خدمات است. لذا با توجه به نقش روز افزون فعالیت های خدماتی در نظام شهرنشینی، ضرورت جدیدی در روند برنامه ریزی شهری پدید آمده است و مسأله چگونگی پراکنش مراکز خدماتی و نحوه دسترسی به خدمات این گونه مراکز از اهمیت فزاینده ای برخوردار شده است. سامانه اطلاعات جغرافیایی با برخورداری از انواع توابع تحلیلی، امکان تلفیق داده های مکانی و غیرمکانی و همچنین مدیریت و تحلیل توأمان آنها را فراهم نموده است، که می تواند به عنوان ابزاری در دست برنامه ریزان شهری باشد. در شهر کازرون که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت کمبود و توزیع ناعادلانه خدمات شهری( ایستگاه های آتش نشانی، مراکز دفن زباله، پارکینگ های عمومی، جایگاه های سوخت، فضاهای سبز، آرامستان ها و مراکز بهداشتی و درمانی) به شدت احساس می شود. هدف این پژوهش ارائه الگوی مناسب برای مکان یابی خدمات شهری در شهر کازرون می باشد. برای رسیدن به این هدف با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و به کمک مدل های تحلیل سلسله مراتبی(ahp)، مدل همپوشانی شاخص ها، منطق بولین، تحلیل شبکه غیره به بررسی توزیع فضایی خدمات شهری شهر کازرون و مکان یای خدمات جدید برای این شهر پرداخته ایم. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش از طریق مشاهده میدانی، منابع کتابخانه ای، سالنامه های آماری، مطالعه طرح های جامع و تفصیلی شهر کازرون، نقشه های 2000/1 وضع موجود و تفضیلی این شهر، نقشه های 25000/1 و 50000/1 توپوگرافی و نقشه 100000/1 زمین شناسی شهر کازرون بدست آمده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که توزیع فضایی خدمات شهری شهر کازرون در وضع موجود بهینه نیست و با نارسائی هایی مواجه می باشد و سیستم اطلاعات جغرافیایی با قابلیت ها و توانمندی های خود قادر به مکان گزینی بهینه مراکز خدمات شهری برای شهر کازرون می باشد.
حسین پورقیومی سید جمال الدین خواجه الدین
نگرانی ها ناشی از مقدار کربن وارد شده به جو و اثرات آن بر روی اقلیم، روز به روز در حال افزایش است. ترسیب کربن در زیتوده گیاهی و خاک هایی که تحت این زیتوده هستند، ساده ترین و به لحاظ اقتصادی عملی ترین راهکار ممکن جهت کاهش دی اکسید کربن می باشد. با توجه به اینکه تا کنون ، از فناوری سنجش از دور جهت ارزیابی ترسیب کربن در مراتع داخل کشور مطالعه ای صورت نگرفته و در خارج از کشور نیز با روش استفاده شده در مطالعه حاضر، مطالعه ای صورت نگرفته، می توان از این فناوری جهت تهیه نقشه های کربن آلی خاک و پوشش گیاهی استفاده نمود. بنابراین داده های irs-p6، سنجنده awifs انتخاب شد. منطقه مورد مطالعه شهرستان دهاقان در جنوب استان اصفهان می باشد. روش نمونه برداری طبقه بندی شده تصادفی انتخاب شد. نمونه های خاک از دو عمق 15-0 و 30-15 سانتی متر از هر عمق در هر نقطه جمع آوری شد. وزن مخصوص ظاهری نمونه های خاک به روش کلوخه و درصد کربن آلی خاک از روش والکی بلک (walky-black) تعیین شد. برای ارزیابی بیوماس بالای زمین، روش مستقیم و ارزیابی بیوماس گونه های درختی با استفاده از روابط آلومتری صورت گرفت. جهت برآورد زیتوده زیرزمینی از روش سیلندر زنی استفاده گردید. جهت تعیین ضریب تبدیل کربن بیوماس گیاهی به کربن آلی، از روش احتراق استفاده شد. برای تهیه نقشه کاربری اراضی و پوشش منطقه و تهیه تصاویر رنگی کاذب، طبقه بندی نظارت شده با استفاده از الگوریتم حداکثر احتمال و شاخص فاکتور بهینه (oif) استفاده شد. برای تهیه نقشه پوشش گیاهی با استفاده از شاخص گیاهی ndvi, savi, rvi در نرم افزار spss 18، مدل رگرسیون چند متغیره و پیش رونده برقرار شد. به منظور تهیه نقشه های پیوسته از کربن آلی خاک در اعماق مختلف و کربن آلی بیوماس بالای زمین و زیرزمین از مدل سازی رگرسیونی چند متغیره و پیش رونده استفاده شد. در تهیه تمامی نقشه های کربن آلی خاک در منطقه مورد مطالعه، با استفاده از مدل های رگرسیونی، باند2 (باند قرمز) مورد استفاده قرار گرفته است. رابطه باند قرمز با میزان کربن آلی خاک یک رابطه معکوس می باشد. یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد که ترسیب کربن با افزایش عمق رابطه معکوسی دارد. میانگین میزان ترسیب کربن در مراتع و اراضی کشاورزی به ترتیب 34/02 و 28/90 تن در هکتار و کاربری باغات حدود 90/68 تن کربن در هکتار می باشد. که با توجه به وسعت مراتع، بالاترین میزان ترسیب کربن در بین کاربری های موجود را دارا می باشد، 50/484413 تن کربن، اراضی کشاورزی و باغات به ترتیب دارای 95945/68 و 91340/15 تن کربن می باشند. از نظر زیست محیطی مراتع بالاترین ارزش و اهمیت در ترسیب کربن منطقه مورد مطالعه، را دارا می باشند،96882700 میلیون دلار، اراضی کشاورزی و باغات به ترتیب دارای ارزش 19189136 و 18268030 میلیون دلار می باشند. بنابراین نیازمند حمایت و همکاری سازمان ها و ادارات ذیربط می باشد که این ارزش زیست محیطی را که طی سال های طولانی حاصل شده را حفظ نمود تا بر اثر دست کاری ها و دخالت های بی مورد بشری مجدداً کربن ترسیب شده آزاد نشود و به میزان دی اکسید کربن موجود در جو که خطرات زیست محیطی زیادی را در پی دارد، اضافه نگردد.