بیوهیدرومتالورژی یکی از شاخه های علم متالورژی می باشد که از دانش میکروبیولوژی برای استخراج فلزات بهره برده است. روش های لیچینگ میکروبی به منظور بازیافت فلز از سولفید های معدنی کم عیار کاربرد دارد. مهمترین باکتریهای دخیل در لیچینگ فلزات از سنگ های معدن، اسیدیتیوباسیلوس فرواکسیدانس و لپتوسپیریلیم فرواکسیدانس می باشد. این باکتریها از جایگاه های لیچینگ صنعتی و طبیعی جداسازی می شوند. هدف از انجام این پژوهش جداسازی باکتری اسیدیتیوباسیلوس فرواکسیدانس بومی مزوفیل دخیل در فرایند بیولیچینگ مس و بهینه سازی آن می باشد. نمونه گیری از محلول زیر هیپ صورت گرفته و تلقیح در محیط های مایع سنتزی پایه نمکی به منظور جداسازی این باکتری انجام شد. بعد از خالص سازی نسبی باکتری مورد نظر، خالص سازی نهایی در محیط های کشت جامد سنتزی پایه نمکی طراحی شده تولید کلونی از این باکتری صورت گرفت. سپس، به دست آوردن شرایط بهینه این باکتری در دماهای 25، 28 و 30 درجه سانتیگراد، ph های 5/1، 5/2 و 5/3 و حرکت های دورانی rpm140، 150 و 160 انجام شد. پس از آن بررسی رشد باکتری در حضور منابع نیتروژنی مختلف و منابع انرژی مختلف مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی رشد باکتری ها، od، غلظت پروتئین به روش برادفورد، غلظت آهن فریک و غلظت یون cu+2 اندازه گیری شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان دهنده بهینه بودن باکتری در دمای 30 درجه سانتیگراد، ph برابر 5/2 و حرکت دورانی معادل rpm160 می باشد. علاوه بر آن رشد باکتری جداسازی شده در حضور فلزات zn+2، cd+2 و co+2 در هفت غلظت متفاوت از هر کدام از این فلزات شامل ppm310، 210، 110، 10 و g/l30، 20 و 10 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دهنده رشد باکتری در حضور g/l30 فلز روی در محیط کشت می باشد. اما باکتری حساسیت بیشتری به حضور مقادیر کم کادمیوم و کبالت در محیط کشت نشان می دهد.