چکیده هدف این پژوهش نمایاندن چهره ی کیخسرو در دین، اسطوره و حماسه با تکیه بر اوستا، متون پهلوی و شاهنامه و مقایسه ی سیمای «دینی و ملی» این فرمانروای جاودان در این آثار است. با توجه به این که در روایت شاهنامه ، همه با دیدن کیخسرو، سیاوش را فرایاد می آورند؛ بررسی این که آیا کیخسرو صورت رستاخیز و حیات مجدد سیاوش است و می تواند یادآور اسطوره ی خدای شهید شونده و بازگردنده ی آسیای غربی باشد، دیگر موضوع مورد بحث است. همچنین، این که کیخسرو می تواند همان درخت روییده از خون «سیاوش شهید» باشد، از لابه لای مطالب این پژوهش دریافت می شود. این پژوهش شامل پنج بخش است: بخش نخست، کلیاتی است درمورد مسئله و ضرورت تحقیق، روش کار و تعاریف (اسطوره، حماسه، تاریخ). بخش دوم، به سیمای کیخسرو در روایات دینی و بیان ویژگی های او در این روایات می پردازد. بخش سوم، شخصیت و ویژگی های کیخسرو را در روایات ملی می کاود. بخش چهارم به مقایسه و تحلیل روایات دینی و ملی درمورد کیخسرو می پردازد و بخش نهایی نیز، نتیجه ی این پژوهش را بیان می کند. واژه های کلیدی: اوستا، متون پهلوی، شاهنامه، اسطوره، حماسه، کیخسرو.