ایران و امریکا در دوران مخلتف روابط متفاوتی را با هم تجربه کرده اند. در طول این دوران گاه روابط ایران و امریکا از هم گسیخته و گاهی نیز با همدیگر روابط نزدیکی را برقرار می کردند. در دهه(1340) مورد مطالعه (از لحاظ منافع امریکا) این روابط در بهترین شکل خود برقرار بوده و در زمینه های اقتصادی، نظامی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی ادامه داشته است. از جمله موارد مهمی که این روابط را در طول این سال ها(1348-1342) دچار چالش اساسی کرد می توان به مسائل صادرات نفت، مسائلی از جمله واردات و صادارات کالا و پوشش های اقتصادی ای که امریکا در ایران ایجاد کرده بود اشاره کرد. در زمینه نظامی با ورود مستشاران نظامی امریکا به ایران، نیروهای نظامی ایران نیز تحت تاثیر آموزش های نظامی این نیروها قرار گرفته بودند. امریکا با تزریق دلارهای نفتی ایران به داخل این کشور به هدف خود که همان فروش بیشتر تسلیحات نظامی به ایران با بهای گزاف تر بود، دست پیدا کرد. در زمینه سیاسی روابط )ایران و امریکا( به شکل گسترده ای ادامه یافت تا اینکه امریکا موفق شد امتیاز کاپیتولاسیون را برای نیروهای خود در ایران بگیرد. از لحاظ اجرای برنامه های سیاسی، امریکا سعی بر آن داشت تا بر اساس برنامه های پیشنهادی خود، ایران را اداره کند و در اکثر موارد نیز سیاست های پیشنهادی امریکا در ایران به اجرا گذاشته می شد. از لحاظ فرهنگی و اجتماعی نیز امریکا در ایران دخالت های فراوانی داشت. مداخله امریکا در رسانه های داخلی ایران نیز یکی از موارد آشکار می باشد. در دهه1340 نیز روابط علمی ایران و امریکا ادامه یافت هر چند که این روابط در بیشتر مواقع به صورت یک طرفه و فقط اعزام دانشجو از ایران به امریکا بود. کلید واژه: دخالت امریکا، ایران، منافع امریکا، مستشار نظامی