هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی ارتباطات سازمانی بین مدیران گروه های آموزشی با دانشجویان از دیدگاه دانشجویان دوره ی کارشناسی در دانشگاه شهید چمران اهواز بود. روش پژوهش، روش آمیخته (کمی و کیفی) بود. بدین منظور 240 نفر از دانشجویان سال سوم و چهارم دوره ی کارشناسی از دانشگاه شهید چمران با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند .به 210 نفر از آنها پرسش نامه داده شد و با 30 نفر مصاحبه انجام گرفت. پرسش نامه ی مورد استفاده در این پژوهش، پرسش نامه ی محقق ساخته بود. روایی پرسش نامه با استفاده از روش روایی صوری و پایایی آن از طریق روش آماری آلفای کرونباخ محاسبه گردید که میزان آن 95/0 بود. ارتباطات سازمانی بین مدیران گروهها و دانشجویان از پنج بعد (ساختاری، محتوایی، فردی، نهادی و ارتباطات انسانی) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ارتباطات سازمانی مدیران گروههای آموزشی و دانشجویان در حد مطلوب و مورد انتظار ( با t-value = 4 (نبوده است. یافته ها نشان داد که ارتباطات انسانی کمترین و عنصر فردی بیشترین میانگین را در بین جنبه ها داراست. یافته های دیگر تفاوت معنی داری را بین دانشجویان گروه علوم انسانی و غیر علوم انسانی در اثربخشی ارتباطات سازمانی بین مدیران گروههای آموزشی و دانشجویان نشان نداد اما بین دانشکده ها تفاوت معنی داری مشاهده شد. یافته ها همچنین نشان داد که بین دانشجویان دختر و پسر تفاوتی وجود ندارد اما بین این دو گروه (دختر و پسر) در زمینه ی جنبه ی ارتباطات انسانی تفاوت معنی داری وجود دارد. یافته های دیگر این پژوهش نشان داد که بین دانشجویان سال سوم و چهارم تفاوتی وجود ندارد و تنها تفاوت این دو گروه در زمینه ی بعد محتوایی بوده است.