طیف گسترده ای از آثار هنری هزاره سوم قبل از میلاد تا قرون اولیه میلادی ایران را «ظروف جانورنگاری» تشکیل می دهند که یا به شکل حیوانات می باشند و یا قسمتهای مختلف این ظروف به گونه های متفاوت به حجمها ویا نقوش برجسته حیوانی مزین شده است. قدمت سه هزار ساله این ظروف در تاریخ هنر ایران و همچنین استمرار فرمها و نقش مایه های حیوانی مشخصی در آنها گویای نقش ریشه دار ظروف جانورنگار در فرهنگ کهن ایران می باشد. با توجه به شباهت ظروف جانورنگار ایرانی هزاره سه قبل از میلاد با نمونه های بین النهرینی این نوع ظروف که قدمت کهنتری نیز نسبت به ظروف جانورنگار ایرانی داشته اند و همچنین با توجه به این امر که ایران در هزاره های چهار و سه قبل از میلاد که مقارن است با دوران عیلام آغازین، بسیار از فرهنگ بین النهرین تأثیر گرفته است؛ در این پژوهش که تحقیقی توصیفی ـ تحلیلی با رویکرد تاریخی می باشد سعی شده است تا با تحلیل دو جانبه فرهنگ ایران و بین النهرین در هزاره های مذکور، بررسی ظروف جانورنگار ایران و بین النهرین، تطبیق این ظروف با باورها و وجوه اعتقادی و آئینی نشأت گرفته از این فرهنگها و در نهایت تطبیق این ظروف با یکدیگر به نوعی به بررسی منشأ ظروف جانورنگار ایرانی، آئین یا آئینهای مربوط به این ظروف و معنای این فرمهای حیوانی در فرهنگ ایران باستان پرداخته شود.