به منظور بررسی اثرات آللوپاتیک عصاره آبی سورگوم وحشی (قیاق) و روشهای متداول کنترل علف های هرز روی برخی صفات مورفولوژیک، فنولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد سویا، آزمایشی در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه تبریز به صورت طرح فاکتوریل و بر پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1387 اجرا شد. فاکتور اول کاربرد عصاره آبی قیاق در 4 سطح شامل شاهد (عدم کاربرد)، یکبار پاشش در 15 روز پس از سبز شدن سویا (dae)، دو بار پاشش در 15 و 30 dae، سه بار پاشش در 15، 30 و 40 dae و فاکتور دوم روشهای متداول کنترل علف هرز در 4 سطح شامل 2 بار وجین دستی، کاربرد علف کش تریفلورالین (قبل از کشت)، 2 بار وجین دستی به همراه تریفلورالین و شاهد (بدون کنترل) بودند. اثر عصاره آبی قیاق روی تراکم، وزن خشک و پوشش سبز علف های هرز و ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی در بوته، روز تا گلدهی و رسیدگی فیزیولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد دانه، پوشش سبز و کیفیت دانه سویا معنی دار بود. تمام روشهای کنترل علفهای هرز و تیمارهای کاربرد عصاره آبی، عملکرد دانه، پروتئین و روغن سویا را به طور معنی داری افزایش دادند. کاربرد تلفیقی علف کش قبل از کاشت و پاشش عصاره آبی در مقایسه با کاربرد فقط علف کش، وزن خشک و درصد افت وزن خشک علفهای هرز را بیشتر تحت تاثیر قرار داد. ادامه چکیده همچنین کاربرد عصاره آبی در سه زمان افزایش قابل توجهی را در افت وزن خشک علفهای هرز و کاهش قابل توجهی را در درصد پوشش سبز علفهای هرز در مقایسه با سایر تیمارهای کاربرد عصاره نشان داد. دو بار پاشش برگی عصاره آبی به عنوان علف کش طبیعی (با نسبت 1:10) طی 15 و 30 dae می تواند جانشین علف کش شیمیایی شده و با روشهای فیزیکی (دو بار وجین دستی) تلفیق شود. تیمارهای وجین دستی به همراه تریفلورالین رقابت علفهای هرز با سویا را نسبت به سایر تیمارها بیشتر کاهش داد، با این حال عصاره آبی قیاق به تنهایی یا در ترکیب با سایر روشهای متداول راه حل امید بخشی در افزایش عملکرد سویا بوده و در طراحی موفقیت آمیز سیستم های مدیریت تلفیقی علف های هرز می تواند به کار گرفته شده و نیاز به علف کشهای شیمیایی را کاهش دهد.