این رساله با هدف سبک شناسی شعر پرویز ناتل خانلری تهیه شده است . در این رساله شعر خانلری در سه سطح ادبی ، زبانی و فکری مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است . سطح ادبی خود به دو بخش تقسیم می شود . در بخش اول اشعار خانلری از لحاظ صنایع بیانی یعنی انواع استعاره ،تشخیص ، مجاز ، کنایه ، سمبل و انواع تشبیه بررسی شده است وبسامد هریک از این صنایع مشخص گردیده است . در بخش دوم ، شعر خانلری از لحاظ صنایع بدیع معنوی یعنی تضاد ، مراعات النظیر ، تلمیح ، ایهام ، غلو ، حسن تعلیل ، رجوع و التفات مورد ارزیابی قرار گرفته است . سطح زبانی در سه جنبه آوایی ، واژگانی و نحوی بررسی شده است . در سطح آوایی وزن و قافیه تمام اشعار خانلری بررسی شده و انواع وزن به کار رفته در شعر او مورد تحلیل قرار گرفته است . همچنین صنایع مربوط به بدیع لفظی از قبیل سجع ، جناس و تکرار بررسی شده است . در سطح واژگان ، به بررسی واژگان اشعار خانلری از دو جنبه کاربرد واژگان کهن و میزان بهره گیری از واژگان عربی پرداخته شده است با این بررسی مشخص شد که واژگان کهن در شعر خانلری کاربرد چندانی ندارد همچنین واژگان عربی به کار رفته در شعر او تنها 7 % است . در سطح نحوی شعر خانلری بر اساس مختصات نحو خراسانی بررسی شده است . بحث از هنجارگریزی در شعر خانلری نیز در سه سطح آوایی ، زبانی و نحوی صورت گرفته است که مشخص گردید شعر او چندان هنجار گریز نیست . در سطح فکری درون مایه های اصلی شعر خانلری مورد بررسی قرار گرفته است . مسائلی از قبیل : عواطف شخصی ، طبیعت گرایی ، مسائل اجتماعی و سیاسی و گذشته گرایی به طور کامل مورد تحلیل قرار گرفته است . از بررسی شعر خانلری مشخص می شود حجم عمده اشعار او را عواطف شخصی تشکیل می دهد و پس از آن طبیعت گرایی و اشعار توصیفی او قرار دارد . مسائل اجتماعی و سیاسی هم در شعر او بازتاب یافته است . این رساله دارای فصلی با عنوان شکل ها است که در آن نتایج بدست آمده از هر بخش به صورت نمودار مشخص گردیده است .