چکیده شواهد نشان دهنده این است که درمان شناختی رفتاری، درمانی اثربخش در درد مزمن می باشد. مطالعه حاضر، اثر بخشی درمان شناختی رفتاری در بیماران دارای درد اسکلتی عضلانی مزمن بررسی نمود. درمان شناختی رفتاری در 8 جلسه و در 4 ( 3 زن، 1 مرد) بیمار مبتلا به درد اسکلتی عضلانی مزمن ارزیابی گردید. روش پژوهش، خط پایه چندگانه با دوره پیگیری 1 ماهه بود. بیماران بطور تصادفی در مرحله خط پایه جایگزین شدند و مقیاس افسردگی بک، فاجعه آفرینی، راهبردهای مقابله با درد را در مرحله پیش آزمون و جلسات دوم، چهارم، ششم و هشتم و مقیاس شدت درد را در تمام جلسات را تکمیل نمودند. نتاج درمان از طریق مقیاس های بکار گرفته شده بررسی گردید. یافته ها نشان داد که درمان شناختی رفتاری در کاهش افسردگی بیماران، کاهش فاجعه آمیز نمودن درد، کاهش شدت درد و بهبود راهبردهای مقابله با درد موثر بوده است و این اثرات تا حدی در مرحله پیگیری نیز باقی مانده است.