پژوهش حاضر به "مقایسه ابعاد انگیزش تحصیلی دانش آموزان دبیرستان های دخترانه تیزهوشان، غیرانتفاعی و دولتی شهر اصفهان" پرداخته است. روش پژوهش توصیفی و از نوع علی- مقایسه ای می باشد. همچنین حجم نمونه، 30 نفر در نظر گرفته شده است.در این پژوهش جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دخترپایه دوم مقطع متوسطه تیزهوشان، غیرانتفاعی و دولتی در سال تحصیلی 89- 1388 بوده است. برای انتخاب دانش آموزان از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای استفاده شده است. به منظور جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه انگیزش تحصیلی والرند و همکاران (1992- 1993) و چندین مولفه دموگرافیک محقق ساخته که ضمیمه پرسشنامه شد، استفاده گردیده است. این ابزار توسط باقری (1379) هنجاریابی شده است. روایی سازه این تست به روش تحلیل عاملی سنجش انگیزش تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی را تایید نموده است. همچنین ضرایب پایایی به روش همسانی درونی (آلفای کرونباخ) به ترتیب برای انگیزش درونی 78/0، انگیزش بیرونی 73/0 و بی انگیزگی 72/0 گزارش شده است. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از پرسشنامه، از آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردیده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان دادکه در خرده آزمون انگیزش درونی و مولفه های آن، تفاوت معنا داری بین دانش آموزان مدارس تیزهوشان، غیرانتفاعی و دولتی وجود ندارد. همچنین در خرده آزمون انگیزش بیرونی نیز به جز در مولفه تنظیم همانند سازی شده، تفاوت معنا داری بین دانش آموزان مدارس تیزهوشان، غیرانتفاعی و دولتی وجود ندارد. درخرده آزمون بی انگیزگی نیز تفاوتی بین این سه دسته از دانش آموزان گزارش نشده است. نهایتاً،یافته های حاصل از مولفه های دموگرافیک نیز بیانگر آن است که تفاوت معناداری در انگیزش دانش آموزان به جز در مولفه های تجربه تحریک و فهمیدن بر حسب رشته تحصیلی و مولفه تنظیم بیرونی بر حسب شغل و تحصیل مادر وجود نداشته است. کلیدواژه ها: مدارس تیزهوشان، مدارس غیرانتفاعی، مدارس دولتی، انگیزش تحصیلی، انگیزش درونی، انگیزش بیرونی، بی انگیزگی