بعد از کشف ابررسانایی دمای بالا در سال 1986، تمام تلاش دانشمندان دنیا بر این بوده که چگالی جریان بحرانی در بین مواد ابررسانا را افزایش دهند. jc مهمترین پارامتر ابررسانایی در کاربردهای عملی است. روشهای متفاوتی برای افزایش چگالی جریان بحرانی یک ابررسانا وجود دارد. یکی از این روشها افزودن ناخالصی به ابررساناها به منظور افزایش مراکز میخکوبی شار است. معلوم شده که مواد ناخالصی هر چه ریزتر باشند ، مراکز میخکوبی موثرتری را بوجود می آورند. با ساخت نانوذرات، حوزه جدیدی در تحقیقات ابررساناهای دمای بالا باز شد که از طریق آن می توان مواد ناخالصی را به صورت نانوذره وارد ابررساناها نمود. در این پروژه نانوذرات bazro3 به روش های مختلفی تولید شدند. جهت مشاهده و تجزیه و تحلیل نمونه ها از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، دستگاه پراش اشعه ی ایکس (xrd) استفاده شد. با در نظر گرفتن عواملی چون زمان مورد نیاز جهت تولید، دمای ساخت و همچنین همگنی نانوذرات بدست آمده، حالت بهینه انتخاب گردید. در حالت بهینه نانوذرات bazro3 ، در دمای 100 درجه سانتی گراد، با اندازه 80 نانومتر تولید شدند. سپس این نانوذرات را با 1، 3، 5 و 10 درصد وزنی وارد ابررسانا کرده و تغییرات چگالی جریان بحرانی ابررسانای yba2cu3o7-x بررسی گردید. مشاهده شد که در نمونه ybco آلایش شده با 3 درصد وزنی از نانوذرات bazro3، چگالی جریان بحرانی به میزان تقریباً 2 برابر نسبت به نمونه خالص افزایش یافته است.