خسارات ناشی از عوامل بیماریزا یکی از موانع اصلی کشت و تولید گلرنگ به شمار می رود. مطالعه اخیر به منظور بررسی نحوه واکنش ژنوتیپ های گلرنگ در برابر اثرات حاصل از pythium ultimum طی سال های 1388 و 1389 در شرایط مزرعه انجام شد. این تحقیق شامل دو بخش ارزیابی والدین و انتخاب (سال 1388) و ارزیابی نتاج انتخاب شده (سال 1389) بود. آزمایش اول در سال 1388 به صورت طرح پایه بلوک کامل تصادفی در 8 تکرار با 6 ژنوتیپ شامل بذور انتخاب شده (بذور بوته های مقاوم) و انتخاب نشده (بذور کشت شده در خاک استریل) بود. آزمایش دوم در سال 1389 در 3 مرحله (3 محیط) انجام شد. این محیط ها به ترتیب دو محیط آلوده به بیمارگر (محیط های 1 و 2) و محیط استریل (محیط 3) بودند. کشت در خاک آلوده در دو مرحله اسفند 1388 (محیط 1) و اردیبهشت 1389 (محیط 2) انجام شد. به منظور آلوده سازی خاک از سوسپانسیون بیمارگر با غلظت 105 زئوسپور در میلی لیتر استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که بوته میری ناشی از p. ultimum باعث کاهش سرعت سبز شدن بذور گردید. دو نسل انتخاب موجب شد تا درصد سبز شدن ژنوتیپ زرقان از 25/29 به 75/40، سیریان از 37 به 46 و 34074 از 66/41 به 25/64 افزایش یابد. در مورد سایر ژنوتیپ ها انتخاب تأثیری بر بهبود مقاومت نداشت. اگرچه مقادیر توارث پذیری برای شاخص حساسیت چندان زیاد نبودند که بتوان روش انتخاب را به عنوان بهترین روش اصلاح برای مقاومت گلرنگ به بیمارگر p. ultimum پیشنهاد نمود ولی با توجه به تاثیر دو نسل انتخاب بر افزایش درصد سبز شدن و کاهش حساسیت به بیماری، انتخاب روش موثری در بهبود مقاومت به این بیماری در برخی از ژنوتیپ ها می باشد. در مورد سایر ژنوتیپ ها روش هایی که اثرات غیرافزایشی ژن ها را به نحوه موثری استفاده می کنند نظیر تولید واریته های هیبرید قابل توصیه است. واژه های کلیدی: سبز شدن، ژنوتیپ، افزایشی، بذر، سوسپانسیون

نوشتار به عنوان ابزاری مهم جهت تبادل اطلاعات بین اعضای یک جامعه ی گفتمانی بشمار می رود. علامت فراگفتمانی مشخصه ی زبانی مهمی است که انسجام و جذابیت متون را افزایش می دهد و تاثیر مثبتی بر عملکرد زبان آموزان دارد. از آنجایی که کتاب های آموزش زبان انگلیسی جزء موثرترین و دردسترس ترین منابع زبانی بشمار می آیند که زبان آموزان از آنها استفاده می کنند، تحقیق حاضر جهت بررسی نحوه استفاده از علائم فراگفتمانی در کتاب های آموزش زبان، بر اساس طبقه بندی ارائه شده توسط هایلند (2005) ، طراحی شده است. در این راستا، 9 کتاب آموزش زبان انگلیسی جهت بررسی تفاوت میان مولفین اهل زبان و غیر اهل زبان در استفاده از علائم فراگفتمانی انسجام دهنده و تعاملی انتخاب شدند. یافته ها نشان داد که تفاوت های معناداری بین دو گروه مولفین در استفاده از علائم فراگفتمانی وجود دارد. علاوه بر این، مولفین اهل زبان بیشتر علائم را با فراوانی بالاتری در متون خود مورد استفاده قرار می دهند. یکی از نتایج بدست آمده این بود که بومی بودن مولفین تاثیر بسزایی بر عملکرد بیانی آنها دارد.