هدف از انجام این پژوهش، تعیین منابع پیش بینی کننده اعتماد به نفس ورزشی کشتی گیران جوان بوده است. به همین منظور پرسشنامه منابع اعتماد به نفس ورزشی ویلی و همکاران (1998) و پرسشنامه اعتماد به نفس ورزشی ویلی و نایت (2002) به طور تصادفی در اختیار 148 کشتی گیر جوان شرکت کننده در مسابقات قهرمانی کشور سال 1388 قرار گرفت. روایی محتوایی پرسشنامه های مذکور توسط متخصصان تعیین و ثبات درونی پرسشنامه اعتماد به نفس ورزشی نیز در یک مطالعه مقدماتی با آلفای کرونباخ 89/0تعیین شد. برای تعیین روایی سازه و تشخیص عوامل زیربنایی پرسشنامه اعتماد به نفس ورزشی که برای اولین بار در کشور مورد استفاده قرار می گرفت، از روش تحلیل مولفه های اصلی (pc) و چرخش واریماکس استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که منبع تسلط بر مهارت قوی ترین پیش بینی کننده اعتماد به نفس ورزشی مهارت های بدنی و تمرینی (001/0 p<؛713/6=t ؛466/0=b)، رفتار رهبری مربی قوی ترین پیش بینی کننده اعتماد به نفس ورزشی کارایی شناختی (001/0 p<؛225/ 7=t ؛514/0=b)، حمایت اجتماعی قوی ترین پیش بینی کننده اعتماد به نفس ورزشی قابل انعطاف (001/0p< ؛622/3=t ؛279/0=b) و در مجموع منبع تسلط بر مهارت قوی ترین پیش بینی کننده اعتماد به نفس ورزشی (001/0 p<؛783/3=t ؛275/0=b) کشتی گیران جوان است. یافته های این پژوهش از مدل چند بعدی اعتماد به نفس ورزشی ویلی و نایت (2002) حمایت می کند.