کلر یک ماده غذایی کم مصرف ضروری برای گیاهان است که در شکستن مولکولهای آب و آزاد سازی مولکولهای اکسیژن در فتوسیستم ii نقش دارد و از طریق پیوند برگشت پذیر یونی، انتقال الکترون ها را آسان می کند. همچنین نقش تنظیم کنندگی اسمزی در گیاهان دارد. غلظت بالای کلر در خاک شرایط سختی را برای جذب آب توسط ریشه ها ایجاد می کند و همچنین موجب نشانه های سمیت در گیاه می شود. در پژوهش حاضر تأثیر 4 غلظت 10، 20، 40 و 80 میلی گرم در لیتر کلرآب آبیاری بر فاکتورها رشد، رنگریزه های فتوسنتزی، فعالیت آنزیم آلفا- آمیلاز، متابولیسم کربن و نیتروژن و درصد نیکوتین در توتون کوکر 347، به عنوان یکی از ارقام تجاری مورد کشت در ایران، بررسی و ارزیابی شد. نتایج حاصل از آنالیز داده ها نشان داد با افزایش غلظت کلر در آب آبیاری ، میزان کلر در تمام بخشهای گیاه بصورت خطی افزایش یافت و بیشترین میزان کلر در برگهای پایینی وجود داشت. همچنین با افزایش غلظت کلر در آب آبیاری تا تیمار 40، سرعت رشد نسبی برگ (rlgr)، سرعت ماده سازی خالص (nar) و نسبت وزن برگ(lwr) افزایش یافت و در تیمار 80 میزان آنها کاهش یافت. ولی سطح ویژه برگ (sla) و نسبت سطح برگ (lar) تا تیمار 40 کاهش و در تیمار 80 افزایش یافت، که نشان می دهد افزایش کلر در برگ در غلظت بالای 40 میلی گرم در لیتر آب آبیاری موجب کاهش سطح برگ و ضخیم شدن آن می شود. افزایش کلر تا تیمار 20 موجب افزایش رنگریزه های فتوسنتزی و کاروتنوئید کل گردید و در تیمار 40 و 80 میزان آن کم شد. افزایش میزان کلر همچنین موجب کاهش قندهای محلول کل و افزایش میزان نشاسته تا تیمار 40 گردید و در تیمار 80 ، میزان قندهای محلول افزایش و نشاسته و فعالیت آلفا آمیلاز کاهش نشان داد. همچنین افزایش میزان کلر آب آبیاری موجب کاهش میزان پروتئین در 3 موقعیت برگ روی ساقه شد و درصد نیتروژن کل نیز تنها در برگهای بالایی با در تیمار 80 کاهش یافت. درصد نیکوتین در برگهای میانی و ریشه در تیمار 80 کاهش یافت

غلظت های بالای کلر در محیط ریشه، آب قابل دسترس را جهت فتوسنتز در گیاه محدود کرده و با برهم زدن تعادل اسمزی و یونی، بتدریج منجر به کاهش رشد می گردد. مطالعه حاضر اثر غلظت های کلر آب آبیاری در گیاهان توتون رقم کوکر347 را بر پایه طرح کاملا تصادفی با تیمار کلر در چهار سطح کلرید کلسیم (صفر، 50، 100 و 150 میلی گرم در لیتر) با چهار تکرار، مورد بررسی قرار داد. در این پژوهش شاخص های رشد، میزان رنگیزه های فتوسنتزی، کربوهیدرات محلول کل، قندهای احیاء کننده، پرولین، نیکوتین، شاخص پراکسیده شدن لیپیدی (مالون دی آلدئید) و سطوح عناصر غذایی شامل کلر، نیترات، پتاسیم، کلسیم و سدیم پس از به کارگیری تیمارها در بخش های مختلف گیاه اندازه گیری شد. در اثر افزودن کلر به آب آبیاری بیش از 50 میلی گرم در لیتر کلرید کلسیم عملکرد کل، سرعت رشد نسبی (rgr)، نسبت سطح برگ (lar)، میزان رنگیزه های فتوسنتزی، پرولین و نیکوتین کاهش و از طرف دیگر سرعت واحد برگ (ulr) و موجودی آب در واحد سطح برگ (lwca) افزایش یافت. شوری حاصل از یون کلر در تیمار 150 باعث افزایش معنی دار سطح پراکسیده شدن لیپیدی غشاء گردید. غلظت نیترات برگ با غلظت های بالای کلر همبستگی منفی نشان داد. بر اساس نتایج این پژوهش به نظر می رسد افزودن کلر به آب آبیاری به میزان 50 میلی گرم در لیتر cacl2، با تحریک جذب پتاسیم، به طور عمده موجب تحریک تثبیت نیترات گردید و ضمن برقراری تعادل یونی، با اثر مثبت بر فعالیت آنزیم های چرخه های تولید انرژی، همراه با افزایش میزان تعرق و هدایت روزنه ای منجر به تحریک رشد، افزایش تولیدات فتوسنتزی و بهبود معنی دار شاخص های رشد گیاه گردید. اثرات مفید غلظت های پایین کلر بر شاخص های رشد و جذب سایر عناصر غذایی در این مطالعه، با نقش کلر به عنوان یک عنصر غذایی کم مصرف همخوانی داشت. از طرف دیگر به نظر رسید افزایش کلر آب آبیاری بیش از 50 میلی گرم در لیتر cacl2، ضمن برهم زدن تعادل یونی، موجب بروز اثرات سمی آنیون کلر بر متابولیسم گیاه همراه با کاهش تولیدات فتوسنتزی و بنابراین مصرف انرژی بیشتر در جهت برقراری تعادل یونی بود و نهایتا منجر به کاهش سطح رشد و عملکرد گردید. با توجه به پاسخ گیاه به غلظت های بالای کلر در جهت حفظ تعادل اسمزی به وسیله تجمع کلر در واکوئل های برگی و درنتیجه کاهش آب قابل دسترس فتوسیستم های کلروپلاستی، کاهش کارایی فتوسنتزی و کاهش رشد در غلظت های بالای کلر مشاهده گردید. کاهش سطح برگ و بنابراین کاهش سطح دریافت نور و کاهش مقدار رنگیزه های فتوسنتزی همراه تغییر احتمالی در هدایت روزانه ای و نرخ تعرق، از عمده ترین دلایل کاهش رشد در غلظت های بالای کلر بود. همچنین سمیت یونی به دلیل جذب مقادیر زیاد یون کلر و رقابت و اختلال در جذب و انتقال یون های ضروری و عدم تعادل و کمبود عناصر ضروری به ویژه نیتروژن به شکل نیترات و کاهش اسیمیلاسیون نیترات از دیگر عوامل مضر حضور غلظت های بالای یون کلر در آب آبیاری بر رشد گیاه توتون بود. پراکسیده شدن لیپیدها و آسیب به غشاهای زیستی از جمله غشاهای تیلاکوییدی از جمله مواردی است که در شرایط تنش شوری حاصل از یون کلر مشاهده شد.

سیانوباکترهای هتروسیست دار گروهی از میکروارگانیسم های تثبیت کننده ی ازت هوا هستند که به طور طبیعی در خاک مرطوب مزارع برنج و آب های شیرین تالابها رشد می کنند. آنها منبع مهمی از متابولیت های ثانویه می باشند که در درمان بیماری های انسان سودمندهستند و تنوعی از ترکیبات ضدباکتریایی، ضدقارچی، ضدویروسی، ضدجلبکی و ضدپروتوزوآیی تولید می کنند. با توجه به مصارف متعدد صنعتی و دارویی این میکروارگانیسم ها، سیانوباکتر آنابنا فلوس، بومی تالاب های استان گیلان، موضوع این تحقیق قرار گرفت. در ابتدا تغییرات سرعت رشد جلبک آنابنا در سه تکرار در بازه زمانی 20 روز و در شرایط اتاقک رشد با دمای 2±24 درجه سانتیگراد، فتوپریود 16 ساعت روشنایی و شدت نور 3000 لوکس موردمطالعه قرارگرفت. بدین منظور هر سه روز یکبار سوسپانسیون سیانوباکتریایی با لام هموسایتومر شمارش شدند و جهت سنجش بهینه رنگریزه های کلروفیلی از دو روش مختلف 1-اتانول 90 درصد (روش چینی (nmm و 2-استن 90 درصد(روش آمریکایی (usmاستفاده گردید. نتایج حاصل از بررسی سنجش رنگریزه های کلروفیلی و شمارش سلولی نشان داد از روز ششم تا روز شانزدهم جلبک آنابنا در فاز لگاریتمی رشد قرار داشته، سپس وارد فاز ایستایی می گردد. همچنین نتایج آزمون t-testدر سنجش مقادیر رنگریزه های کلروفیلی نشان داد که اختلاف معنی داری بین دو روش وجود ندارد ولی روش اتانولی به دلایل زیر ترجیح داده می شود: 1- غیر سمی بودن اتانل 2- انجام سنجش در مدت زمان کمتر و ارزان بودن اتانل نسبت به سایر حلال ها. همچنین در این پژوهش سیانوباکتر مذکور، در حلال های مختلف اتانولی، استنی و آبی تهیه و موضوع این تحقیق قرار گرفت. بدین منظور سیانوباکتر مزبور کشت و پس از شانزده روز (مرحله تصاعدی رشد) سانتریفوژ گردید؛ بیومس حاصل با روش فریزدرای پودر شده و با پنج حلال مختلف اتانول 100 %، متانول، اتیل استات، استون 50 % و آب عصاره گیری گردید. عصاره ها با روتاری تغلیظ و در دسیکاتور خشک شدند. باکتری های مورد آزمایش شامل: باسیلوس سوبتیلیس، پسودوموناس آئروژینوزا، اشرشیاکلی، میکروکوکوس لوتئوس و قارچ های فوزاریوم فوجیکوری، کولتوتریکوم و رایزوکتونیاسولانی و مخمرساکارومایسس سرویزیه می باشند. قدرت ضدباکتریایی و ضدقارچی عصاره ها توسط کشت تعداد مشخصی باکتری و اسپور قارچ با روش تهیه رقت های عصاره در محیط جامد، و مقایسه با نمونه شاهد بدون عصاره بررسی گردید. تتراسایکلین به عنوان کنترل مثبت برای باکتری ها و بنومیل برای قارچ ها مورد استفاده قرار گرفت. سپس قطر هاله های عدم رشد با خط کش اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که عصاره های سیانوباکتریایی بر هیج کدام از باکتری ها و قارچ ها اثر گذار نبوده و مانع رشد آن ها نشده است

جلبک سبز تک سلولی تاژک دار dunaliella ، متعلق به خانواده chlamydomonaceae است . این جلبک به علت فقدان دیواره سلولزی و ساده بودن ساختار یاخته ای می تواند به عنوان یک سیستم مدل در مطالعات فیزیولوژی گیاهی مورد توجه قرار گیرد. حضور فلزات سنگین به عنوان آلاینده در محیط عمدتا" به علت اختلال در عمل غشاء و اثر رقابتی با عناصر ضروری موجب کاهش جذب این عناصر و همچنین القاء تنش اکسیداتیو و بروز اثرات سمی در سلول ها می شوند. به منظور بررسی رشد و پاسخ سیستم آنتی اکسیدانی جلبکdunaliella sp. به تنش فلز سنگین سرب، آزمایش بلند مدتی با غلظت های 40، 60 و 80 میکرومولار نمک نیترات سرب با سه تکرار در اتاقک کشت با دمای ? c2± 25، شدت نوری 2000 تا 3000 لوکس و فتوپریود 12ساعت نور و 12 ساعت تاریکی به مدت 20 روز انجام شد. نتایج نشان داد ، که با افزایش غلظت سرب در محیط کشت، سنتز کلروفیلa و کلروفیل کل و متعاقب آن نرخ رشد به معنی توانایی تقسیم سلول ها، کاهش یافت. همچنین مقدار مالون دی آلدهید (mad) به عنوان شاخص تنش های زیستی ، قدرت خنثی کنندگی رادیکال های آزاد (dpph)، محتوای پروتئین کل، میزان بتاکاروتن، فعالیت آنزیم های cat و pod با افزایش غلظت سرب افزایش معنی دار یافت. اما فعالیت آنزیم های sod و ppo، میزان فنل کل و قدرت آنتی اکسیدان های احیا کننده فریک (frap) در غلظت 40 میکرومولار افزایش معنی دار داشت.

سیانوباکترها دسته ای از پروکاریوتهای فتوسنتز کننده هستند که مورفولوژی متفاوتی نسبت به آنها دارند و در بستر آبهای ساکن رشد می کنند. این دسته از سیانوباکترها از طریق تشکیل بلوم ،اثرات ضد میکروبی از خود نشان می دهند. اثرات دارویی آنها ناشی از تاثیر فیزیولوژیک متفاوت برخی ترکیبات شیمیایی آن روی بدن انسان می باشد. مهمترین و فعالترین اجزاء سیانوباکتر از نظر زیستی آلکالوئید ها ،تانن ها و فلاونوئیدها هستند. پژوهش های اخیر ترکیبات فعال بیولوژیک با اثرات ضد میکروبی را در متابولیتهای ثانویه های سیانوباکترها مشخص نموده است. این مطالعه جهت ارتقاء استفاده درست از سیانو باکتر ها و معرفی آنها به عنوان منبعی برای داروهای جدید طراحی شده است. روش کار: سیانوباکترمیکروسیستیس از بلوم موجود در تالاب پارک دانشجوی رشت طی دو مرحله در شهریور و مهر 931 جمع آوری شد.سپس در محیط آزمایشگاه کشت داده شد تا به حد مناسبی از رشد برسد. برای کشت میکروسیستیس از محیط کشت bg11 استفاده شد. برای تعیین اثرات ضد باکتری عصاره متانولی میکروسیستیس در برابر باکتری های استافیلوکوک اورئوس،باسیلوس سوبتیلیس،اشریشیا کلی و سودوموناس آئروژینوزا در دماها و غلظتهای مختلف از روش چاهک پلیت استفاده شد. ارزیابی فیتوشیمیایی اولیه روی عصاره متانولی 33 % میکروسیتیس نیز انجام شد.از تست mayer برای تعیین آلکالوئید ،تست shinoda برای فلاونوئیدها، تست کف برای ساپونین،تست محلول فریک کلرید برای تانن ،تست واکنش libermann – burchard برای استرول و تست borntrager برای آنتراکینون استفاده شد. نتایج: آلکالوئید،استروئید و ساپونین در سیانوباکترهای میکروسیستیس وجود داشت.فلاونوئید ،تانن و آنتراکینون در میکروسیستیس وجود نداشت. هیچ هاله عدم رشدی از عصاره متانولی و آبی این سیانوباکتر در تست آنتی باکتریال مشاهده نشد.

جاسمونات ها گروه جدیدی از تنظیم کننده های رشد گیاهی هستند که در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیک نقش دارند. این ترکیبات خسارت های کم آبی، سرما و شوری را کاهش می دهند. کلر یک عنصر ریز مغذی ضروری در گیاهان است. غلظت بالای کلر در خاک با تغییر در موازنه یون ها و بر هم زدن تعادل اسمزی و یونی شرایط سختی را در جذب آب توسط ریشه ایجاد نموده و موجب بروز نشانه های سمیت در گیاه می شود. پژوهش حاضر، در سال زراعی 1390-1389 با سه غلظت کلر آب آبیاری (50، 150 و 300 میلی گرم بر لیتر) در حضور و عدم حضور یک سطح متیل جاسمونات خارجی (30 میکرومولار) در گیاه توتون، واریته کوکر 347 بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار، در شرایط گلدانی، خارج از گلخانه انجام شد. نتایج نشان داد، در حالی که افزایش غلظت کلر در تیمار 300 تاثیری بر غلظت پتاسیم و نیترات برگی نداشت، اما غلظت منیزیوم، سدیم، کلروفیل، پرولین، قندهای محلول و احیایی کاهش یافت. همچنین نسبت پتاسیم به سدیم، غلظت کلسیم و نیکوتین افزایش یافت. از سوی دیگر حضور متیل جاسمونات موجب افزایش معنی دار پتاسیم، منیزیوم، سدیم، کلروفیل، پرولین و قندهای محلول و کاهش معنی دار نسبت پتاسیم به سدیم در تیمار کلر 300 گردید. همچنین در حضور متیل جاسمونات در تیمار کلر 50، کاهش معنی دار کلر با افزایش معنی دار نیترات و کاروتنوئیدها همراه گردید. اندازه گیری شاخص های رشد هشت هفته پس از قطع تنش کلر آب آبیاری انجام شد. بر این اساس بین تیمارهای مختلف کلر در حضور و عدم حضور متیل جاسمونات اختلاف معنی داری در سرعت رشد نسبی (rgr) و موجودی آب در واحد سطح برگ (lwca) مشاهده نشد. به کارگیری متیل جاسمونات موجب افزایش سرعت رشد نسبی برگ rlgr)) و نسبت سطح برگ (lar) در تیمار کلر 50 گردید.

امروزه در کشاورزی مدرن، تحقیقات زیادی درخصوص استفاده ازپیش تیمارهای فیزیکی بذر به منظور افزایش قدرت بقا و استقرار دانه رست ها انجام می شود. در این پژوهش، تأثیر میدان مغناطیسی ایستا در دو شدت 4 و 8 میلی تسلا روی جوانه زنی و برخی خصوصیات بیولوژیکی گیاه توتون رقم کوکر 347 مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور بذرها به یک گروه کنترل و دو گروه تیمار، در شدت های 4 و 8 میلی تسلا طبقه بندی شدند. آزمایش ها در یک طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شدند. پس از بررسی جوانه زنی بذرها ، دانه رست ها به محیط کشت هیدروپونیک در اتاقک رشد تحت شرایط مناسب منتقل شدند. مطالعه ی پارامترهای رشد، سنجش رنگدانه های فتوسنتزی، محتوای یون های سدیم و پتاسیم در اندام های هوایی و مطالعه ی ساختار آناتومیکی برگ، ریشه و ساقه، سه ماه پس از تأثیر میدان مغناطیسی ایستا انجام شد. نتایج نشان داد درصد و سرعت جوانه زنی بذرها همچنین میزان رنگدانه های فتوسنتزی در برگ های پیر، میانی و جوان در نمونه های تیمار شده با میدان های مغناطیسی4 و 8 میلی تسلا، به صورت معنی داری در مقایسه با کنترل افزایش یافت. میزان یون های سدیم و پتاسیم در بخش های مختلف گیاهان تحت تیمار در مقایسه با کنترل تغییرات معنی داری را نشان نداد. در مطالعه ی ساختار آناتومیکی گیاهان توتون مشخص شد، افزایش میدان مغناطیسی تا 8 میلی تسلا، پهنک برگ را دستخوش تغییر نکرد، اما در رگبرگ، ساقه و ریشه ی گیاهان تحت تیمار موجب افزایش معنی دار قطر استوانه آوندی به ویژه بافت چوب شد.

چکیده جداسازی، شناسایی و تعیین برخی پارامترهای فیزیولوژیکی سیانوباکتری¬های بومی شالیزارهای برنج استان گیلان نکیسا نیازی حصارسفیدی در طبقه بندی نوین، سیانوباکتری¬ها را بر اساس خصوصیات اکولوژیکی، تکاملی، مولکولی و مورفولوژیکی دسته بندی می¬کنند. تاکنون حدود 2500 گونه از این شاخه معرفی شده است. سیانوباکتری¬ها شامل گونه های تک سلولی و کلنی می¬باشند. برخی از سلول¬ها در سیانوباکتری¬های رشته¬ای از فرم عادی خارج شده و تمایز می¬یابند؛ که به آنها اکینت و هتروسیست گفته می-شود. به طوریکه اکینت در مقاومت به تنش¬های محیطی و هتروسیست در تثبیت ازت نقش دارند. در شالیزار های برنج از سیانوباکتر های تثبیت کننده نیتروژن به عنوان کود برنج استفاده می¬شوند. در این پژوهش از خاک مناطق ریزوسفری شالیزارهای واقع در مناطق مرکزی، جنوب، شرق و غرب استان گیلان نمونه برداری شد. سپس نمونه های خاک تحت شرایط استریل به دو محیط کشت bg11و bg110 در شرایط نور متغیر انتقال داده شدند. بعد از رشد اولیه میکروارگانیسم¬های موجود در خاک های کشت داده شده، خالص سازی سیانوباکتری¬ها از میان انواع میکروارگانیسم ها انجام گرفت که تمامی کشت های جدید، در بازه زمانی 21 روز و در شرایط اتاقک رشد با دمای 2±24 درجه سانتیگراد، فتوپریود 16 ساعت روشنایی و شدت نور 2000 لوکس کشت داده شدند. شناسایی مورفولوژیکی نمونه ها، بر اساس کلید شناسایی مورفولوژیکی معتبر، انجام شد. نتایج حاصل از شناسایی مورفولوژیکی نشان داد که تنوع سیانوباکتری¬ها در خاک¬های شالیزار بسیار زیاد بوده و انواع مختلفی از سیانوباکتری¬ها که عبارتند از: oscillatoria، nostoc، leptolyngbya، synechococcus، chroococcus، xenococcus، gloeochaete،arthrospira وdermocarpella شناسایی شد. شناسایی مولکولی برخی از سویه¬ها بر اساس تعیین توالی ژن 16srrna انجام گرفت. همچنین سیانوباکتری¬های جداسازی شده برای رسم منحنی رشد، نرخ رشد، سنجش کلروفیل a، فیکوبیلی¬پروتئین¬ها و پروتئین کل در شرایط آزمایشگاه و اتاقک رشد مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج مربوط به منحنی رشد و تغییرات روزانه کلروفیل a در فاز تاخیری، لگاریتمی و ایستایی در دوره¬های 27 روزه کاملاً با یکدیگر همسو می¬باشند. بسته به نوع سیانوباکتری مورد بررسی، میزان فیکوبیلی¬پروتئین متفاوت بود. بیشترین مقدار فیکوبیلی¬پروتئین متعلق به nostoc و کمترین مقدار در leptolyngbya مشاهده شد که فاقد فیکواریترین می¬باشد. نتایج مربوط به بررسی پروتئین کل نشان داد که synechococcus جداسازی شده از خاک¬های شالیزار واقع در مرکز استان و leptolyngbya جداسازی شده از خاک¬های شالیزار واقع در جنوب استان، به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار پروتئین کل را دارا هستند. کلمه¬های کلیدی: سیانوباکتری، شالیزار برنج، کلروفیل، فیکوبیلی¬پروتئین، هتروسیست

جلبک سبز تک یاخته ایchlorella vulgaris متعلق به خانواده یchlorellaceae به علت ساده بودن ساختار سلولی و ویژگیهای منحصر به فرد به عنوان مدل در مطالعات علوم گیاهی کاربرد دارد. در بخش اول این تحقیق، به منظور بررسی رشد و برخی پاسخ های فیزیولوژیکی کلرلا به تنش فلز سنگین سرب، آزمایش بلند مدتی با غلظتهای مختلف 0، 10، 50 و 80 میلی-گرم در لیتر سرب در محیط کشت زاندر مثبت با سه تکرار در اتاقک کشت با شرایط کنترل شده انجام شد. در بخش دوم، جذب زیستی فلز سنگین سرب با استفاده از جاذب زیستی کلرلا مورد بررسی قرار گرفت. پس از کشت کلرلا در محیط کشت زاندر مثبت و رسیدن به فاز لگاریتمی، برداشت جلبک انجام و پس از سانتریفوژ، توسط دستگاه فریز درایر خشک شد. در ادامه، مقدار معین از پودر جلبک در معرض غلظتهای 10، 50، 80 و 100 میلی گرم در لیتر نیترات سرب قرار گرفت. پس از برداشت نمونه ها در فواصل زمانی مشخص، محلول رویی برای اندازه گیری مقدار سرب توسط دستگاه جذب اتمی آنالیز گردید و جهت بررسی اثر جرم جاذب نیز مقادیر 05/0، 1/0 و 2/0 گرم از پودر جاذب در معرض غلظت 80 میلی گرم در لیتر نیترات سرب قرار گرفت. نتایج بخش اول نشان داد با افزایش غلظت سرب تا تیمار 80، میزان وزن خشک، نرخ رشد، مقدار کلروفیل a ، کلروفیل کل (a+b) کاهش و محتوای مالون دی آلدهید (mad) افزایش یافت. نتایج در بخش دوم نشان داد که در ph بهینه ی 5 و زمان تعادل 60 دقیقه بیشترین میزان جذب جاذب زیستی کلرلا (%95.5) حاصل شد. با افزایش جرم جاذب، میزان جذب سطحی کاهش یافت. همچنین، با افزایش غلظت اولیه یون فلز درصد حذف فلز کاهش پیدا کرد. به علاوه طبق نتایج بدست آمده جذب فلز سرب توسط کلرلا از مدل جذب سینتیکی درجه دوم پیروی می کند و ایزوترم جذب منطبق با مدل لانگمیر بود.

جاسمونیک اسید و استرمتیله آن (متیل جاسمونات) یکی از تنظیم کننده های طبیعی رشد گیاهی است که به طور گسترده در گیاهان وجود دارد. نتایج حاصل از گزارشات مختلف نشان می دهد که کاربرد خارجی جاسمونات ها پاسخ های فیزیولوژیکی به تنش در گیاهان را تغییر می دهند. از طرفی کلر به عنوان یک عنصر ضروری در رشد محسوب می شود، این ماده به مقدار کم باعث بهبود عملکرد توتون می شود، در حالی که مقدار بیشتر کلر یکی از عوامل مغایر با کیفیت توتون می باشد. در این پژوهش تاثیر غلظت µm30 متیل جاسمونات به صورت محلول پاشی بر روی برگ ها در مراحل اولیه رشد در گیاه توتون رقم کوکر 347 در غلظت های مختلف شوری حاصل از یون کلر [50، 150و 300 میلی گرم در لیتر] به صورت گلدانی خارج از گلخانه در قالب آزمایش فاکتوریل 2×3 بر پایه طرح کاملا" تصادفی در 4 تکرار در سال زراعی 1390-1391 در مرکز تحقیقات توتون رشت صورت گرفت. نتایج نشان می دهد که با افزایش غلظت کلر آب آبیاری تا 300 میلی گرم در لیتر، محتوای کلر برگ های بالایی، میانی و پایینی گیاه توتون به صورت خطی افزایش یافت. افزایش غلظت یون کلر تا 300 میلی گرم در لیتر، با افزایش معنی دار مقادیر نشاسته، مالون دآلدهید ، فعالیت آنزیم پراکسیداز و کاهش معنی دار فعالیت آنزیم های نیترات ردوکتاز و آلفاآمیلاز در برگ های میانی همراه گردید، در حالی که مقدار نیترات و نیکوتین برگ ها تغییر چندانی نیافت. کاربرد خارجی متیل جاسمونات، موجب کاهش معنی دار مقدار نشاسته برگ ها به ویژه در غلظت های کلر 150 و 300 گردید، همچنین مقادیر نیترات، نیکوتین، پروتئین کل و فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز در غلظت کلر 50 به طور معنی داری افزایش یافت. در حالی که مقدار کلر، محتوای مالون دآلدهید و فعالیت آنزیم پراکسیداز تغییر چندانی نیافت.

اثرات تابش uv روی اجسام زیستی یک موضوع مهم در طی سه ده? گذشته شده است هدف از این پژوهش بررسی و مقایس? شدت های مختلف اشع? uv بر شاخص های فیزیولوژیکی جلبک سبز chlorella vulgaris و سیانوباکتری anabaena sp. است. نتایج نشان داد با افزایش شدت پرتو uv-c تا 12 ساعت، کلروفیل a و محتوای فیکوبیلوپروتئین ها ( آلوفیکوسیانین، فیکوسیانین، فیکواریترین) بر حسب وزن خشک در مقایسه با کنترل به طور معنی داری کاهش یافت. همچنین محتوای پروتئین کل در نمونه های تحت تنش uv-c در مقایسه با کنترل کاهش معنی دار یافت. بعلاوه مقایسه دو ریزجلبک مشخص کرد که در همه ی پارامترهای مورد بررسی، سیانوباکتری anabaena sp. نسبت به c. vulgaris کاهش بیشتری نشان داد و این امر نشان دهنده ی حساسیت بیشتر این سیانوباکتری می باشد.

امروزه فلزات سنگین به یکی از خطرناک ترین مسائل زیست محیطی جهانی تبدیل شده اند. آلودگی فلزات سنگین در اکوسیستم های آبی بر ریزجلبک ها و زوپلانکتون ها تأثیر گذار است، بیومس و فراوانی گونه ها را تغییر داده و روابط درون گونه ای را به سمت غالبیت گونه های کمتر حساس به پیش می برد. در این تحقیق اثر تنش کوتاه مدت غلظت های مختلف فلز سنگین کادمیم بر دو میکرو آلگ سیانوباکتری anabaena sp. و جلبک سبز chlorella sp. بر رشد و برخی پارامترهای بیوشیمیایی بررسی شد. نتایج نشان داد با افزایش غلظت کادمیوم ، در سیانوباکتریanabaena sp. ، محتوای رنگیزه های کلروفیل a ، بتا کاروتن، فیکوبیلی پروتئین ها و همچنین پروتئین کل نسبت به کنترل کاهش معنی داری یافت همچنین محتوای mda بعنوان محصول تنش اکسیداتیو و فعالیت آنزیم های پر اکسیداز(pod)، آسکوبات پر اکسیداز(apx) و سوپر اکسید دیسموتاز(sod) به طور معنی داری افزایش یافت. در حالیکه کاهش معنی دار محتوای رنگیزه های فتوسنتزی کلروفیل a، بتا کاروتن و پروتئین کل و همچنین افزایش محتوای mda و آنزیم های آنتی اکسیدانیpod ، apx و sod در جلبک سبز chlorella sp. تنها در غلظت های بالاتر کادمیوم مشاهده شد. با توجه به نتایج ، سیانوباکتری anabaena sp. نسبت به جلبک سبز chlorella sp به سطوح پایین تری از فلز کادمیوم حساس می باشد.

چکیده در گیاهان آفتابگردان)helianthus annuus l(رقم رکورد تاثیر شوری10 تا 70 میلی مولار کلرورسدیم برروی رشد،کارآئی فتوسنتزی و تبادلات گازی دی اکسیدکربن در محلول غذائی هوگلند تغییر یافته مورد بررسی قرار گرفت . سطح برگ)la(وزن تر)fm(و وزن خشک)dm(همچنین میزان ماده سازی خالص)nar(میزان رشد نسبی گیاه)rgr(، میزان رشد نسبی برگ)rlgr(و موجودی آب در واحد سطح برگ)lwca(در گیاهان آفتابگردان موجود در تیمارهای 10 و 25 میلی مولار کلرورسدیم افزایش یافت . سطح ویژه برگ)sla(و نقطه جبران co2 در گیاهان موجود در تیمار 10 میلی مولار کلرورسدیم کاهش یافت ، در مقابل، کاهش)la(،)dm(,)fm(و همچنین کاهش rlgr,rgr,nar در گیاهان آفتابگردان موجود در تیمارهای 50 و70 میلی مولار کلرورسدیم مشاهده گردیدsla . و نقطه جبران co2 در گیاهان موجود در تیمار 50 میلی مولار افزایش یافت .تنها گیاهان کنترل و گیاهان تجربی موجود در تیمار 10 میلی مولار، مرحله تصاعد ناگهانی co2 پس از تابش به نور)post-illumination co2 burst(را از خود نشان دادند . به عبارت دیگر،بنظر میرسد غلظت های بالای نمک کلرور سدیم میزان تنفس نوری را در گیاهان آفتابگردا کاهش میدهد.غلظت های کلروفیل a,b,b,a در کلیه تیمارهای 10 تا 70 میلی مولار کلرورسدیم (بجز کلروفیل a در 50 میلی مولار) افزایش یافت . همچنین کلیه تیماره10 تا 70 میلی مولار کلرورسدیم، هیچگونه تاثیری بر روند کیفی طیف جذبی، پیگمانهای فتوسنتزی در طول مدت زمان تجربه ایجاد ننمود .