در این پژوهش برای بررسی اندیشه دوشاعر برجسته و نوگرای معاصر جهان عبدالوهاب بیاتی و احمد شاملو به بررسی بن مایه های مشترک و غیر مشترک آن ها پرداخته ایم. با بررسی تطبیقی بن مایه های شعر این دوشاعر و بررسی تشابه و تمایز اندیشه آنان پی می بریم که این دو به طور مشترک بن مایه های پر تکراری چون: امید و ناامیدی، انسان، رمز و اسطوره، منجی، عشق و تغزل، زندگی، تعهد، رئالیسم، رمانتیسم، نوآوری و عصیان و آرمان گرایی را به کار برده اند. تفاوت عمده بیاتی و شاملودربن مایه های اعتقاد به منجی،امید و نا امیدی،واقع گرایی و آرمان گرایی می باشد. به طور کلی باید گفت از آن جا که بیاتی از فرهنگ و سرزمینی برخاسته و شاملو از فرهنگ و سرزمین دیگری طبعا در نوع نگاه آن ها تفاوت هایی وجود دارد. این دوشاعر لغات و بن مایه های مشترکی نیز با خود دارند.این اشتراک بن مایه ها تا آن جاست که مخاطب گاه از خود می پرسد: مگر می شود دیدگاه دو شاعر و متفکر که اشتراک محیطی و سرزمینی با هم ندارند تا این حد به هم نزدیک باشد؟ از نظر اندیشه و تفکر، بیاتی و شاملوتاثیر چندانی ازیکدیگر نپذیرفته اند.