چکیده: غزل فارسی از آغاز شکل گیری تا امروز ، حادثه ها و پیش آمدهای فراوانی را پشت سر گذاشته است؛ از بیت های غزلی تا غزل کامل. سپس جریان های محتوایی و پس از آن بالا و پایین گرفتن های دیگری که پیش آمد و در نهایت جریان های دوره ی مدرنیزم(دهه ی 70ش) و پست مدرنیزم. در همه ی این دوره ها و در همه ی دگرگونی های ساختاری و محتوایی ،غزل توانسته خود بودگی(استقلال)اش را در مسیر اصلی حفظ کند؛ اگرچه تا هنوز گاه گاهی تندبادهایی مخرب عرصه ی آن را آشفته می سازد، به ویژه اکنون که با تنش و آسیبی دهشت ناک روبه رو شده است! غزل با زیربناهای قوی و پابرجایی مانند کمال الدین اسماعیل، ظهیرالدین فاریابی، سعدی، مولوی، خواجو و حافظ توانسته است روح اصیل خود را هم چنان حفظ نماید و با وجود تلاش های جنبش های مخالف، هرچه بیش تر گسترش یابد. در این گفتارها ابتدا به بررسی غزل، پیدایی، دگرگونی های دوره ای و سپس بررسی جریان های مدرنیزم و پست مدرنیزم در غزل معاصر ایران و همه ی سختی ها و مسائلِ در این زمینه خواهیم پرداخت. کلمات کلیدی: مدرنیزم-پست مدرنیزم-غزل معاصر- ویژگی ها-آسیب شناسی.