در دوره های آموزش ترجمه استادان بیشتر سعی دارند دانشجویان را با انواع متون آشنا سازند، درحالی که کمتر به خطاهای مکرر آنان در متن ترجمه شده می پردازند. اهمیت تحقیق حاضر مبنی بر ارتکاب مکرر خطاهای ترجمانی حتی بعد از گذراندن دوره های تخصصی ترجمه از سوی دانشجویان است. هدف از آن تاکید بر خطاهای رایج میان دانشجویان مترجمی و کاهش این خطاها با افزایش آگاهی و هوشیاری دانشجویان از بروز آنها است.از آنجا که حوزه ی این تحقیق، بین رشته ای است، از مدل تحلیل خطاها در بررسی انواع خطاها و از مدل افزایش آگاهی برای بررسی تاثیر آن بر کاهش خطاها استفاده شده است. تقسیم بندی خطاهایی که مورد بررسی قرار گرفته اند بوسیله ی نظرخود محقق مبنی بر فهرست خطاهای ترجمانی ارائه شده ازسوی انجمن مترجمان آمریکا و مشاوره با اساتید باسابقه رشته مترجمی انجام شده است. بر این اساس، این مطالعه در پی یافتن پاسخ سوالات زیر است:?. چه خطاهایی درمیان دانشجویان مترجمی زمانی که از فارسی به انگلیسی ترجمه می کنند رایج است ؟ ?. آیا فرایند افزایش آگاهی و ارائه داده ها بر کاهش خطاهای ترجمانی موثر است؟دراین تحقیق، پربسامد ترین خطاهای ترجمانی به صورت قراردادی انتخاب شده و بر اساس آنها، نتایج عملکرد شرکت کنندگان مورد مطالعه قرار گرفته اند. جامعه ی مورد تحقیق 18 نفر از دانشجویان ترم پنجم که واحد "ترجمه ی متون ساده" رامی گذراندن انتخاب شدند. ابتدا پیش آزمون برگزار شد و طی شش جلسه ی متوالی آموزش و آگاهی لازم به آنها ارائه شد. درپایان ترم پس آزمون به عنوان بخشی از امتحان پایان ترم برگزار شد.یافته های تحقیق در سه بخش خلاصه می شود که عبارتند از: 1. نمرات پیش آزمون نمونه ها 2. نمرات پس آزمون نمونه ها 3. پربسامد ترین خطاهای ترجمانی از فهرست خطاهای منتخب این تحقیق نشان می دهد که می توان روش افزایش آگاهی را به عنوان روشی موثر در هوشیارکردن دانشجویان و در نتیجه کاهش خطاهای ترجمانی آنها قلمداد کرد. پیشنهاد می شود این تحقیق در مورد خطاهای دیگر که با معیاری غیر از فهرست منتخب انتخاب شده باشند تکرار شود. جامعه ی نمونه در این تحقیق صرفاٌ تعدادمحدودی از دانشجویان تازه کار ترجمه بودند و می توان جامعه ی آماری را انتخاب کرد و نتیجه را در مورد آنها بررسی کرد.