امروزه نگرانی روز افزونی وجود دارد که تهدید ناشی از تروریسم در جهانی که به شبکه های رایانه ای و فن آوری اطلاعات هر چه وابسته تر می شود، رو به افزایش است و درست همان شبکه ها و فن آوری اطلاعات که باعث افزایش تصاعدی بازدهی در اقتصاد جهانی شده است، ممکن است حتی بیش از آن دارای توان آسیب رساندن باشد. برداشت کنونی ما از ماهیت تروریسم را از لحاظ ارتباطی که با محیط رایانه دارد دو عامل اساسی محدود می کند: جدید بودن نسبی شبکه های رایانه ای و شاید حتی مهم تر از آن، میراث به جا مانده از تحلیل های پیشین در خصوص تروریسم که آن را به خطا با طیف گسترده ای از سایر اشکال خشونت در هم می آمیزد. در جهان توسعه یافته تأثیرات سیستم های اطلاعاتی در بسیاری از حوزه های عملیاتی قابل مشاهده است. یکی از نتایج قابل ملاحظه چنین پیشرفت هایی سازمان ها هستند، سازمان هایی که بیش از پیش به دو عنصر «دسترسی به سیستم ها» و «داده های که در اختیار دارند» محتاج و وابسته شده اند. در طی سال های گذشته سیستم های اطلاعاتی و فن آوری اینترنتی مرتبط با آن، از رشد (چشمگیری) برخوردار بوده اند. تا آنجائی که اخیراً اینترنت از شبکه های صرفاً نظامی – آکادمیک تبدیل به ابزاری شده است که افراد می توانند به استفاده از آن پرداخته اند و یا در تجارت از آن سود جویند. بدیهی است که جنایتکاران و گروه های تروریستی نیز به طور روز افزون از این ابزار سود می جویند. با این وجود تروریسم سایبری، نوعی متفاوتی از تروریسم می باشد چرا که می تواند- بر خلاف ترور نظامند فیزیکی - منابع اطلاعاتی و زیر ساختی حیاتی جوامع را مورد حمله و تعرض قرار دهند. البته پدیده سایبر تروریسم با سه چالش عمده و اساسی روبه رو می باشد، مشکلات موجود بر سر راه تعریف و واقعی از این پدیده، وضعیت نامناسبی تقنینی و نیز ضعف زیر ساخت های حیاتی جوامع در مقابل تروریست های سایبری. لذا این نوشتار در پی تبیین بررسی تحلیلی تروریسم سایبری در نظام کیفری و راهکارهای مقابله با آن می باشد. در این زمینه، فصل اول به کلیات و بررسی مفهوم و ماهیت ترویسم و فضای سایبر با عنایت به اینکه پدیده مجرمانه تروریسم سایبر از تلاقی دو مفهوم تروریسم و فضای سایبر به وجود می آید اختصاص دارد. در فصل دوم، تروریست در فضای سایبر و یا به عبارت تروریسم سایبری از ابعاد مختلف به دلیل ماهیت مجرمانه اش تبیین می گردد. سپس در فصل سوم، راه کارهای مقابله با این پدیده شوم در برابر چنین تهدیداتی تبیین می گردد؛ دو کشور ایران و آمریکا نیز بعنوان مدل تطبیقی مورد بررسی و در نهایت نتیجه گیری و پیشنهادات بعمل خواهد آمد.